Δεν πρέπει ν` αδιαφορούμε για την πολιτική κατάσταση (Ιερομάρτυς Ανδρόνικος Αρχιεπίσκοπος Πέρμ)

... Κανείς ας μην ακούει τους λαοπλάνους, πού υποστηρίζουν ότι για τον χριστιανό είναι εντελώς αδιάφορο το πολιτικό σύστημα. Όχι! Εμείς οι χριστιανοί, όπως όλοι οι άνθρωποι, ζούμε σ΄ αυτόν τον κόσμο, από τον όποιο δεν μπορούμε να φύγουμε παρά μόνο όταν το θελήσει ο Πλάστης μας. Δεν πρέπει, λοιπόν, ν` αδιαφορούμε για την πολιτική κατάσταση, καθώς ένα καθεστώς ή ένα πολίτευμα ή μια κρατική εξουσία μπορεί είτε να διευκολύνει το έργο της σωτηρίας μας είτε να το δυσχεραίνει είτε ακόμα και να το εμποδίζει με θανάσιμους διωγμούς... Έτσι, έχουμε την υποχρέωση να εξετάσουμε το παλαιό πολιτικό σύστημα, πού υπάρχει ως τώρα, και το νέο, πού μας προτείνουν, για να διαπιστώσουμε ποιο από τα δύο συμβάλλει περισσότερο στην επίτευξη του προορισμού της ζωής μας. Κάτω απ αυτό το πρίσμα πρέπει να εξετάζει ο χριστιανός όλα τα εγκόσμια πράγματα, ένα από τα οποία είναι και το πολιτικό σύστημα...



Σ' όλους είναι γνωστό, τόσο από άλλες χώρες παλαιότερα όσο και από τη δική μας τώρα, τί γίνεται κατά τις περιόδους των εκλογών: Θυσιάζονται τα πάντα -η πίστη, η πατρίδα, η οικογένεια- στον βωμό της νίκης ενός κόμματος, οποιουδήποτε κόμματος. Τρία μόνο χρόνια έχουν περάσει από τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, και η χώρα μας έχει γίνει αγνώριστη, όχι, βέβαια, καλύτερη, αλλά χειρότερη. Η πίστη αδυνάτισε και τα ήθη κατέπεσαν. Η αθεΐα, η απροκάλυπτη διαφθορά, οι λεηλασίες και οι ληστείες δεν αποτελούν πια σπάνια φαινόμενα. Η προεκλογική κομματική προπαγάνδα καταντά πλήρης παραφορά, στην οποία παραδίνονται ολοκληρωτικά οι άνθρωποι, ξεχνώντας όλα τα άλλα. Και μετά τις εκλογές, όποιο κόμμα καταλάβει την εξουσία με μια ευκαιριακή πλειοψηφία, αυτό κυβερνά ανεξέλεγκτα το κράτος και διοικεί όλους τους πολίτες του, διακηρύσσοντας ότι είναι ο μοναδικός εκφραστής της θελήσεως του λάου. Άλλα ποιος μπορεί να το πιστέψει;... Μήπως υπήρχε και υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για τον λαό και την πατρίδα, όταν όλα συνδέονταν και συνδέονται με την πάλη και τη νίκη του κόμματος;

Και η ορθόδοξη πίστη περιφρονείται σε τέτοιο βαθμό, πού ακόμα και στην "Επιτροπή Ομολογίας της Πίστεως" εξελέγησαν όχι μόνο χλιαροί ή και άπιστοι Ρώσοι, αλλά και Εβραίοι και ρωμαιοκαθολικοί Πολωνοί και μουσουλμάνοι. Κι αυτό σε μια χώρα πού ο πληθυσμός της στη συντριπτική του πλειοψηφία είναι ρωσικός, ορθόδοξος και πιστός! Μια μικρή ομάδα, λοιπόν, τολμά να παρουσιάζει τον εαυτό της σαν λαό και τα παραληρήματα της σαν φωνή του λάου! Μα αυτό είναι ξεκάθαρος εμπαιγμός του συντάγματος, στο οποίο, όπως φαίνεται, ούτε οι ίδιοι πιστεύουν...».

Από το βιβλίο : Ένας ασυμβίβαστος Ιεράρχης Ιερομάρτυς Ανδρόνικος Αρχιεπίσκοπος Πέρμ (1870-1918),

του Ηγουμένου Δαμασκηνού (Ορλόφσκι),ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2011 σελ. 45-47

Σχόλιο Ορθοδόξου Βήματος

Επειδή και η δική μας πατρίδα βρίσκεται σε μια από τις κρισιμότερες στιγμές της ιστορίας της, σε μια εποχή πού παρουσιάζει εκπληκτική και ανησυχητική ομοιότητα μ' εκείνην της προεπαναστατικής Ρωσίας που έζησε ο Ιερομάρτυρας Ανδρόνικος, ας μη παρασυρόμαστε από κάθε λαοπλάνο που αποθαρρύνει τους χριστιανούς να ασχολούνται με την πολιτική ζωή της Πατρίδας μας. Είναι χρέος όλων των χριστιανών να ψηφίζουν πιστούς πολιτικούς που εξασφαλίζουν νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα διευκολύνει το έργο της προσωπικής μας σωτηρίας αλλά και θα συνεχίζει την ελληνορθόδοξη πορεία της Πατρίδας μας.

Να καταλάβουμε πως δεν επαρκούν μεμονωμένοι πιστοί πολιτικοί που εντάσσονται στα ήδη υπάρχοντα πολιτικά σχήματα, που ως γνωστό στηρίζουν και εξυπηρετούν άνομα και αντιχριστιανικά συμφέροντα και κανένας πιστός πολιτικός από μόνος του δεν μπορεί, δεν τον αφήνουν να περάσει κάτι αντίθετο των σκοπών που υπηρετούν. Χρειάζεται ολόκληρος ο πολιτικός σχηματισμός να συντάσσεται με τον Χριστό και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Ελλάδας και όχι των ξένων αλλόθρησκων αφεντικών.