Την προηγούμενη εβδομάδα στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Obama έδωσε μια ομιλία στα Ηνωμένα Έθνη που περιείχε μια μετρημένη υπεράσπιση του αμερικανικής εξαίρεσης, μια προειδοποίηση ότι η τρέχουσα αμερικανική διάθεση απειλεί πολύ λίγο και όχι πολύ, την ισχύ των ΗΠΑ στις παγκόσμιες υποθέσεις, και μια υπόσχεση να καταστήσει την ειρήνη μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστίνης και μια πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, τους στόχους προτεραιότητας για τα τελευταία τρία του χρόνια στην εξουσία. Σύντομα έπιασε δουλειά, σε μια συμβολική αλλά σημαντική κίνηση, καλώντας στο τηλέφωνο το νέο πρόεδρο του Ιράν, Hassan Rouhani: την πρώτη συζήτηση μεταξύ Αμερικανού και Ιρανού προέδρου, πριν από την επανάσταση του 1979.
Αυτή την εβδομάδα στις ΗΠΑ, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση «έκλεισε» (shutdown). Οι λόγοι για αυτό το shutdown αντανακλούν το επιχείρημα που έκανα εγώ και ο Erik Jones πριν από δύο χρόνια στο Adelphi βιβλίο μας, Weary Policeman: American Power in an Age of Austerity. Οι αιτίες της αμερικανικής «κρίσης», έχουν να κάνουν περισσότερο με την πολιτική δυσλειτουργία από οποιουσδήποτε ουσιαστικούς περιορισμούς. Από τη στιγμή που το βιβλίο μας εκδόθηκε, η κατακόρυφη μείωση των αμερικανικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων έχει ενισχύσει το επιχείρημά μας.
Είναι αδύνατο (για εμένα τουλάχιστον, άλλοι μπορεί να προσπαθήσουν, ίσως σε αυτό το blog) να βρουν κάποια ισορροπημένη εξήγηση για το πολιτικό αδιέξοδο. Το συντηρητικό σώμα των Ρεπουμπλικάνων αρνείται να χρηματοδοτήσει την κυβέρνηση εάν δεν καθυστερήσει για ένα έτος μια βασική πρόβλεψη του Obamacare, στο πλαίσιο του δεδηλωμένου σχεδίου τους να το καταστρέψουν τελείως. Ας θυμηθούμε, το Obamacare ψηφίστηκε και από τα δύο σώματα του Κογκρέσου, επικυρώθηκε ως νόμος, αμφισβητήθηκε και στη συνέχεια δικαιώθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, και ξανά προσβλήθηκε ως κεντρικό επιχείρημα των προεδρικών εκλογών το 2012. Ο Ρεπουμπλικάνος Mitt Romney υποσχέθηκε να καταργήσει το νόμο εάν γινόταν πρόεδρος. Ο Romnney έχασε τις εκλογές.
Για να χαρακτηρίσουμε αυτού του είδους τον εκβιασμό πρωτοφανή, ίσως θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην αμερικανική ιστορία: κάναμε, εξάλλου, έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο πριν από ενάμιση αιώνα. Αλλά σίγουρα δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως το new normal ότι το κάθε εν εξελίξει ψήφισμα, η νομοθεσία για τη χρηματοδότηση των τακτικών λειτουργιών της κυβέρνησης, μπορεί να είναι μια ευκαιρία για refight των τελευταίων εκλογών. Το τρομακτικό μέρος είναι ότι το shutdown της κυβέρνησης, με βάση το οποίο έλαβε άδεια άνευ αποδοχών το μισό ομοσπονδιακό εργατικό δυναμικό, και το υπόλοιπο μισό συνεχίζει να εργάζεται χωρίς πληρωμή, είναι η πιο ήπια μορφή εκβιασμού. Σε περίπου δύο εβδομάδες, έρχεται μια άλλη απαίτηση για την αύξηση του ανώτατου ορίου του ομοσπονδιακού χρέους, που σημαίνει να διατηρηθεί η πλήρης πίστη και πίστωση της αμερικανικής κυβέρνησης, συνεχίζοντας την εξυπηρέτηση του χρέους που έχει ήδη δημιουργηθεί. Οι αισιόδοξοι ελπίζουν ότι βγάζοντας το θυμό τους για το καθολικό σχεδόν σύστημα ασφάλισης, το Σώμα των Ρεπουμπλικάνων θα είναι λιγότερο πιθανό να απαιτήσει την κατάργησή του ως αντάλλαγμα για να συμφωνήσει να πληρώσει τα αμερικανικά χρέη. Η αισιοδοξία τείνει να ευνοεί τις ελπίδες σχετικά με την πρόσφατη εμπειρία.
Είναι αλήθεια ότι ο Ρεπουμπλικάνος εκπρόσωπος της Βουλής John Boehner, μπορεί να επιλύσει οποιαδήποτε από αυτές τις κρίσεις απλώς φέρνοντας τα νομοσχέδια –για τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης ή για την πληρωμή ομοσπονδιακού χρέους- προς ψήφιση. Υπάρχουν προφανώς αρκετοί μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνοι για να συμπλεύσουν με τους Δημοκρατικούς ώστε να λάβουν την πλειοψηφία. Αλλά ο Boehner μέχρι τώρα έχει ακολουθήσει τον επικαλούμενο Hastert Rule ότι μόνο η νομοθεσία που απολαμβάνει υποστήριξης από μια «πλειοψηφία της πλειοψηφίας», θα τεθεί υπό ψηφοφορία. Το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι τελικά θα φέρει τα νομοσχέδια προς ψηφοφορία διότι μια δημόσια αντίδραση εναντίον των Ρεπουμπλικάνων (γιατί αυτοί είναι που κατηγορούνται από τον κόσμο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) θα γίνει τόσο έντονη, που θα υπερισχύσει έναντι άλλων υπολογισμών.
Αυτή είναι η ελπίδα. Διαφορετικά, μια πραγματικά εξαιρετική αμερικανική αρετή –η αρετή που οι χρηματοπιστωτικές αγορές διακρίνουν στα αμερικανικά ομόλογα- θα περιοριστεί, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.iiss.org/en/politics%20and%20strategy/blogsections/2013-98d0/october-5e39/this-week-america-c953
Πηγή:www.capital.gr
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.