Η Απάντηση του «Φερέφωνου».

Στις μικρές κοινωνίες όπου όλοι λίγο - πολύ γνωρίζονται μεταξύ τους, άνθρωποι πολύ χαμηλού επιπέδου συνήθως, ασχολούνται σε πολύ μεγάλο βαθμό με τους υπολοίπους συμπατριώτες τους και κρύβονται πίσω από την ανωνυμία τους και την ανικανότητα τους να ασχοληθούν με τα του οίκου τους.

Ειδικά δε, αν τερματίζουν τελευταίοι στην «κούρσα της Ζωής», τότε γίνονται μοχθηροί και επικίνδυνοι.

Επιλέγουν σχεδόν πάντα το περιθώριο, καθώς εκεί τους οδηγεί η αυτογνωσία τους.

Έχουν μάθει να κατηγορούν τους άλλους, και να τους μισούν ταυτόχρονα, γιατί δεν είναι άξιοι να διαχειριστούν τον εαυτό τους. Ξέρουν ότι ανήκουν στα παράσιτα, και η εξέλιξή τους δεν μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του σκουληκιού, με ο΄τι συνεπάγεται αυτό.

Νομίζουν ότι το επίπεδο είναι αποτέλεσμα σπουδών, και όσων φορούν γραβάτα, και όταν το βλέπουν σε ανθρώπους της καθημερινότητας και της τίμιας εργασίας (όποια και αν είναι αυτή) δεν το συγχωρούν με τίποτα, γιατί στην ουσία ξέρουν ότι εκείνοι δεν θα το αποκτήσουν ποτέ.

Ψάχνουν τρόπους να μοιάσουν ειδικά με αυτούς που έχουν το ίδιο εφαλτήριο, αλλά δυστυχώς για αυτούς μένουν περισσότερο πίσω, και αυτό τους γεμίζει με περισσότερο μίσος καθώς η αυτογνωσία τους, τους κατατάσσει για άλλη μια φορά στα ανθρωποειδή Γενόσημα.

Αν πρέπει να κρίνουν κάποιον απλά, θα προτιμήσουν αντι για αυτό να τον κατηγορήσουν. Δεν συμβιβάζονται με τίποτε λιγότερο από αυτό.

Χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να το καταφέρουν, ακόμη και το ίντερνετ, αρκεί να μην γράψουν  το όνομά τους. Γιατί πολύ απλά ξέρουν ότι τα Ζώα δεν έχουν όνομα.

Το Μήνυμα εστάλη...

Το κείμενο απευθύνεται σε συγκεκριμένο άνθρωπο και τσοντοκάναλο blogs της Θήβας, με προειδοποίηση περιεχομένου από την Google

Νίκος Χατζηδούρος - Οδηγός Λεωφορείου.




Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post