Με το αγκάθι του φράχτη να παραμένει, δεδομένου ότι οι Τούρκοι αρνούνται να συμβιβαστούν με την παρουσία του πάνω στα σύνορα και, αν «χτιστεί», ζητούν να κατασκευαστεί σε αρκετά μεγάλη απόσταση από την οριογραμμή – γεγονός που αυτομάτως τον καθιστά… διακοσμητικό -, τα ίδια περίπου ισχύουν, αλλά από άλλη σκοπιά, και για τα περίφημα κέντρα.
Μέσα στις προοπτικές και τις προδιαγραφές που είχαν τεθεί για την ανακατασκευή, ίδρυση και λειτουργία των συγκεκριμένων – ανεξαρτήτως χαρακτήρα – κέντρων, ήταν η φιλοξενία των προσφύγων και μεταναστών σε χώρους που πληρούν τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και ασφάλειας. Όπως και στο θέμα του φράχτη, όμως, που ανασύρεται όποτε η συγκυρία και η επικαιρότητα απαιτούν επικοινωνιακούς ελιγμούς, κάτι ανάλογο συμβαίνει τελικά και με τα κέντρα, τα οποία, αν και ονομαστικοποιήθηκαν, μάλλον δεν θα είναι αυτά που εξαγγέλθηκαν όταν και αν λειτουργήσουν!
Ρεσιτάλ παλινωδιών δηλαδή, καθώς για τα 14 που προσδιόρισε μετά πολλών επαίνων ο Παπουτσής και στην πλειονότητά τους ήταν στρατιωτικές εγκαταστάσεις υπό παραχώρηση, τώρα διαπιστώνεται ότι είτεείναι υπέρμετρα ακριβή η ανακατασκευή τους είτε καθυστερούν πολύ οι διαδικασίες εκχώρησης.
Στο πλαίσιο δε της αποκάλυψης από τον Τύπο, και συγκεκριμένα από το «Έθνος» στις 27 Αυγούστου, ότι εξαιτίας των δραστικών περικοπών επίκειται το κλείσιμο σχηματισμών, ότι «καταργούνται κέντρα νεοσύλλεκτων, μεραρχίες, μονάδες, καθώς και στρατιωτικά αεροδρόμια, ενώ παράλληλα προωθείται σύμπτυξη μονάδων στην Πολεμική Αεροπορία και μειώνεται ο προϋπολογισμός του Πολεμικού Ναυτικού», με στόχο οι περικοπές αυτές να στοχεύουν στην εξοικονόμηση τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ ετησίως, άνοιξε η όρεξη της ηγεσίας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να «βάλει χέρι» σε μονάδες οι οποίες χρησιμοποιούνταν μέχρι πρόσφατα αντί για τις εγκαταλειμμένες και παραμελημένες που του είχαν (στα λόγια) εκχωρηθεί.
Συνεπώς, και με κυρίαρχο γνώμονα την έλλειψη χρημάτων, το υπουργείο και οι αρμόδιοι αξιωματικοί αναζητούν χαμηλού κόστους τρόπους και μέσα προκειμένου να «θεραπεύσουν» με απλούς επιδέσμους ένα βαθύ κι εκτεταμένο τραύμα που προκαλεί ακατάσχετη αιμορραγία.
Διότι, την ίδια ώρα που συμβαίνει όλος αυτός ο τραγέλαφος, με το ενδιαφέρον της ηγεσίας ν’ αποδεικνύεται, όπως θα δούμε μέσα από τα κείμενα των αρμόδιων συνδικαλιστικών φορέων, ότι είναι προσχηματικό,αυξάνεται, και μάλιστα με ραγδαίους ρυθμούς, το κύμα της παράνομης εισόδου, με τις χρόνιες πλέον παθογένειες στη διαδικασία της υποδοχής όχι μόνο να συντηρούνται αλλά, και να επιδεινώνονται με ισοδύναμη ταχύτητα.
Τα κέντρα δεν αναβαθμίζονται ούτε καν στο επίπεδο της μακέτας, ενώ τα Τμήματα Συνοριακής Φύλαξης ακολουθούν επάλληλη πορεία. Τείνουν να γίνουν κι αυτά «φαντάσματα» εξαιτίας της αποψίλωσης του προσωπικού.
Δραματικές συνθήκες
Και καλά, θα πει κάποιος, με τις… πνευματικές αναζητήσεις του υπουργείου. Ποια είναι η κατάσταση και ηπραγματικότητα που επικρατεί και την οποία βιώνουν οι οικονομικοί πρόσφυγες αλλά και οι αστυνομικοί που τους μπουζουριάζουν; Στην προκειμένη περίπτωση θα «δανειστούμε» αποσπάσματα και παραπομπές σε ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών αντιπροσώπων των συνοριακών φυλάκων, οι οποίοι περιγράφουν με χρονολογική ιεράρχηση και μελανά χρώματα τη δραματική κατάσταση.
Σε επιστολή τους προς τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Μανώλη Όθωνα, στις 10 Ιανουαρίου,επαναδιατύπωσαν όσα του είχαν πει διά ζώσης σε προγενέστερη συνάντησή τους. Έγραφαν λοιπόν στον Όθωνα τον Ιανουάριο:
«Δεν είναι εφικτή με τέτοιες ενέργειες η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, όπως εξάλλου αρχίζει και καταγράφεται από τις τεράστιες μειώσεις των συλληφθέντων λαθρομεταναστών και λαθροδιακινητών (πλην Α.Δ. Ορεστιάδας).
Απαιτείται ριζική ανασυγκρότηση των Υπηρεσιών Συνοριακής Φύλαξης και Δίωξης της Λαθρομετανάστευσης, ακόμη και συμπτύξεων ίσως Υπηρεσιών μεταξύ τους, προκειμένου να επαναλειτουργήσουν οι Υπηρεσίες και να αποδώσουν τα αναμενόμενα τόσο στην αντιμετώπιση του φαινομένου όσο και της γενικής Αστυνόμευσης που πάσχουν οι τοπικές κοινωνίες».
Έκτοτε η κατάσταση βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη. Στις 29 Ιουνίου το σωματείο του Έβρου κατέθετε προβληματισμό και διαπιστώσεις:
«Στα θέματα του υλικοτεχνικού εξοπλισμού βλέπουμε στόλους οχημάτων να είναι ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης κονδυλίων για την συντήρηση τους και τον ανεφοδιασμό τους με καύσιμα. Μεταγωγές να εκτελούνται με οχήματα που δεν πληρούν καμία προδιαγραφή ασφαλείας όχι μόνο για τους συναδέλφους, οι οποίοι διακινδυνεύουν μαζί με την σωματική τους ακεραιότητα την υπηρεσιακή τους ιδιότητα, αλλά και για τους μεταφερόμενους…
Δεν μιλάμε βέβαια για την ατομική υγιεινή, καθώς και για τους χώρους εργασίας, όπου συνάδελφοι με δικά τους χρήματα προβαίνουν σε αγορές ειδών πρώτης ανάγκης (μάσκες, γάντια, απολυμαντικά και καθαριστικά)».
Ήταν πάντως η πρώτη φορά που τέθηκε η τραγική κατάσταση με την υγιεινή των υπό κράτηση μεταναστών. Τι είχε προηγηθεί; Η δημοσιοποίηση επιστολής – πορίσματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα
Δεκαπέντε ημέρες νωρίτερα από τα απογοητευτικά συμπεράσματα των συνοριακών αστυνομικών, είχε προηγηθεί η επίμαχη έκθεση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, που έβαλε τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων.
Τα βασικά συμπεράσματά της, που προκάλεσαν την οργή των συνοροφυ-λάκων του Έβρου, δημοσιοποιήθηκαν στις 15 Ιουνίου και, σύμφωνα με αυτά, «οι άθλιες συνθήκες στα κέντρα κράτησης είναι υπεύθυνες για το 63% των προβλημάτων υγείας των μεταναστών». Η διεθνής ιατρική ανθρωπιστική οργάνωση τόνιζε ότι οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής στους χώρους κράτησης μεταναστών στην περιοχή του Έβρου προκαλούν ιατρικά προβλήματα στους κρατούμενους μετανάστες.
Από τους 1.809 ασθενείς που περιέθαλψαν οι γιατροί των ΓΧΣ από τον Δεκέμβριο του 2010 έως τον Μάρτιο του 2011, οι 1.147 υπέφεραν από λοιμώξεις του αναπνευστικού, μυοσκελετικούς πόνους, διάρροια, εντερικές διαταραχές, ψυχολογικά προβλήματα και δερματικές παθήσεις.
«Οι περισσότεροι μετανάστες που περιθάλψαμε δεν ήταν άρρωστοι όταν πρωτομπήκαν στους χώρους κράτησης» αποφάνθηκαν οι γιατροί στην έκθεση. «Αρρώστησαν επειδή κρατούνταν σε ασφυκτικά γεμάτα κελιά, που δεν είχαν κατάλληλο εξαερισμό, που είχαν προβλήματα ύδρευσης και υγιεινής, χωρίς ποιοτικό φαγητό και χωρίς καμία δυνατότητα να βγουν έστω και για λίγο έξω από τα κελιά».
Την έκθεση εμπλούτισαν με χαρακτηριστικές μαρτυρίες, όπως μεταξύ άλλων ενός 27χρονου άνδρα από την Ακτή Ελεφαντοστού, ο οποίος φέρεται να τους είπε με απόγνωση: «Δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ μέσα. Βοηθήστε με…».
Από την εμπειρία των ΓΧΣ στους χώρους κράτησης μεταναστών και αιτούντων άσυλο στον Έβρο γίνεται σαφές ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι οι μετανάστες που εισέρχονται στην Ελλάδα αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία των Ελλήνων πολιτών, όπως είχε σχετικά πρόσφατα δηλώσει ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Υγείας.
Αντιθέτως, σημειώνουν οι γιατροί, είναι οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής σε αυτούς τους χώρους – όπου κάποιοι μετανάστες κρατούνται μέχρι και 6 μήνες – που προκαλούν σοβαρή επιδείνωσηστη φυσική και ψυχική τους υγεία, καθώς αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο διάδοσης μεταδοτικών ασθενειών, όπως τονίζει και άλλη σχετική έκθεση που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2011 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Οι ΓΧΣ καλούσαν τις ελληνικές αρχές να διασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους χώρους κράτησης, κατάλληλη διαμονή, επαρκή διανομή τροφής, ρούχων και ειδών προσωπικής υγιεινής καθώς και επαρκή προαυλισμό.
«Είναι απαραίτητο» όπως τόνιζαν χαρακτηριστικά «να διασφαλιστεί ότι οι μετανάστες θα συνεχίσουν να λαμβάνουν επαρκή ιατρική φροντίδα και ψυχοκοινωνική υποστήριξη, να γίνεται συστηματικός ιατρικός έλεγχος των νεοαφιχθέντων μεταναστών και να υποστηριχθεί η έγκαιρη παραπομπή ασθενών και παρακολούθηση των χρόνιων παθήσεων. Τα υπουργεία Υγείας και Προστασίας του Πολίτη θα πρέπει να διασφαλίσουν το συντονισμό μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων φορέων -σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο – και να μεγιστοποιήσουν την έγκαιρη χρήση των υπαρχόντων πόρων και χρηματοδοτήσεων». Εις ώτα μη ακουόντων…
Eστίες μόλυνσεις
Στα ίδια πάνω – κάτω συμπεράσματα καταλήγουν και οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των συνοριακών αστυνομικών του Έβρου, που με πρόσφατες ανακοινώσεις τους έκαναν γνωστό ότι: «Μετά από ένα χρόνο ακριβώς οι συνάδελφοι στον Έβρο βιώνουν την ίδια κατάσταση. Έντονες μεταναστευτικές ροές παρατηρούνται τις τελευταίες ημέρες, όπου ο αριθμός των λαθρομεταναστών που εισέρχονται αγγίζει τους 500 καθημερινά. Δύσκολη η διαχείρισή τους από το προσωπικό καθώς ούτε οι εγκαταστάσεις επαρκούνούτε το προσωπικό.
Επιπλέον η προσωρινή διαμονή τους έως ότου καταλήξουν και πάλι ελεύθεροι στην Αθήνα προκαλεί προβλήματα και αναδεικνύει εστίες μολύνσεως στους πέριξ χώρους των υπηρεσιών Συνοριακής Φύλαξης.
Οι λαθρομετανάστες προβαίνουν στην “ανάγκη τους” στους γύρω χώρους των Υπηρεσιών με αποτέλεσμα οι περιοχές γύρω από τις Υπηρεσίες να αποτελούν πλέον εστίες μολυσματικών ασθενειών.
Απαιτούνται να εγκατασταθούν τουαλέτες καθώς το ΤΣΦ Τυχερού σε λίγο καιρό θα είναι περιστοιχισμένο από “ναρκοπέδιο” που θα θέσει σε κίνδυνο όχι μόνο την υγεία των συναδέλφων, αλλά και των κατοίκων του Τυχερού».
Στις 2 Σεπτεμβρίου οι συνοροφύλα-κες εξέδωσαν άλλη μια οργίλη ανακοίνωση, της οποίας το πνεύμα και την ουσία υπαγόρευσαν η «Αστυνομική Επιθεώρηση» (μηνιαία περιοδική έκδοση του αρχηγείου της Αστυνομίας) και το άρθρο «για το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων και τα τεράστια κονδύλια τα οποία διατίθενται για τον εξοπλισμό και την υποδομή της χώρας προς αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών».
«Λαμβάνοντας υπ’ όψιν» απάντησαν οι συνοριακοί «τα στατιστικά στοιχεία του υπουργείου μας για τον αριθμό των συλληφθέντων λαθρομεταναστών ανά νομό αλλά και βιώνοντας καθημερινά εδώ και χρόνια το πρόβλημα, ερχόμενοι σε επαφή πρώτοι μαζί τους, μιας και μετά την κατάργηση της βίζας στα ελληνοαλβανικά σύνορα ποσοστό πάνω από 85% εισέρχεται λάθρα από την περιοχή μας, αναρωτιόμαστε για την τύχη αυτών των προμηθειών και την ορθή διαχείρισή τους…
Μία ακόμη εικόνα που στιγματίζει τη χώρα μας και έχει επισημανθεί από τους επιτελείς της Frontex, που επιχειρούν εδώ και δύο χρόνια στον νομό μας, είναι η έλλειψη TVV (VΑΝ εξοπλισμένα με θερμικές κάμερες), με αποτέλεσμα τα ειρωνικά σχόλια των Ευρωπαίων αξιωματικών της Frontex για τους Έλληνες συναδέλφους, που με κάμερες χειρός και πάνω σε παροπλισμένους στρατιωτικούς πύργους προσπαθούν να ελέγξουν τα σύνορα στον πολύμηνο και δριμύ χειμώνα του Έβρου».
Όχι μόνο ανασφαλείς κι εκτεθειμένοι λοιπόν – όπως και οι πρόσφυγες – σε υγειονομικούς κινδύνους, αλλά και… περίγελος των εταίρων!
Τα 14 Κέντρα Υποδοχής και Κράτησης
1. Λακωνία, Σπάρτη – Κέντρο Κράτησης
2. Χίος, Μερσινίδι – Κέντρο Κράτησης
3. Σάμος, Βαθύ – Κέντρο Πρώτης Υποδοχής
4. Αμυγδαλέζα – Κέντρο Πρώτης Υποδοχής Ανηλίκων
5. Ελληνικό, τα παλαιά κρατητήρια – Κέντρο Κράτησης
6. Ελληνικό, τα νέα κρατητήρια – Κέντρο Πρώτης Υποδοχής
7. Μονάδα Πέτρου Ράλλη – Κέντρο Κράτησης
8. Ασπρόπυργος – Κέντρο Κράτησης
9. Ροδόπη, Βένα – Κέντρο Κράτησης
10. Έβρος, Φυλάκιο – Κέντρο Κράτησης. Επίσης, αξιοποιείται παρακείμενη δημόσια έκταση για την εγκατάσταση λυόμενων κατασκευών που θα χρησιμοποιηθούν ως Κέντρο Πρώτης Υποδοχής.
11. Θεσπρωτία, εξετάζονται τρεις προτάσεις ιδιωτών για Κέντρο Κράτησης, εκτός της πόλης της Ηγουμενίτσας.
12. Αιτωλοακαρνανία, Στάνος, στρατόπεδο Ψαρογιάννη – Κέντρο Κράτησης
13. Έβρος, Καρωτή, πρώην στρατόπεδο Φιλιρίδη -Κέντρο Κράτησης
14. Ορεστιάδα, εξετάζεται πρόταση ιδιώτη με στόχο τη δημιουργία Πολυδύναμου Κέντρου, όπου θα συστεγάζονται Υπηρεσία Ασύλου, Κέντρο Πρώτης Υποδοχής, Διοίκηση του Frontex, οι υπηρεσίες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ορεστιάδας και η Πυροσβεστική Υπηρεσία Ορεστιάδας.
πηγή
αἰέν ἀριστεύειν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.