Τα ‘ψιλά γράμματα’ που μπορούμε να διαπραγματευτούμε.

Γράφει ο Ηλίας Καραβόλιας,
Επειδή αρχίζει πλέον και ακούγεται η ανάγκη για ‘απαγκίστρωση’ από τα μνημόνια , επαναδιαπραγμάτευση, χαλάρωση αλλά και άλλοι όροι που σχετίζονται με τα νέα μέτρα
 , τις υποχρεώσεις μας δηλαδή απέναντι στους εταίρους-πιστωτές, καλό είναι να γνωρίζουμε ποια από τα δεσμευτικά μας ‘δεινά’ δεν έχουν καθόλου ξεκάθαρο στόχο, μετρήσιμες και ποσοτικοποιημένες προσδοκίες , με συνέπεια οι εταίροι-πιστωτές να ‘ξέρουν’ εκ των προτέρων το γιατί και πάλι δεν θα…. ανταποκριθούμε.
Μονομερείς καταγγελίες, προτάσεις για χαλάρωση μέτρων και γενικόλογες διεκδικήσεις, πρόχειρες, χωρίς μετρήσεις αποτελεσματικότητας, δεν μπορούν να αποδώσουν τίποτα. Υπάρχουν και τα ‘ψιλά γράμματα’ της νέας δανειακής σύμβασης, ως αδιευκρίνιστα στοιχεία, και αυτά είναι που πρέπει να συζητηθούν εσωτερικά στην χώρα, πριν τις εκλογές και φυσικά να αποφασίσουν τα κόμματα, το αυτονόητο: να τα διαπραγματευτούν, χωρίς εκβιασμούς περί του κινδύνου εξόδου μας από την ευρωζώνη. Και όσοι πιστεύουν, ότι αυτά διευκρινίστηκαν και λύθηκαν από την κυβέρνηση Παπαδήμου- Βενιζέλου με την τρόικα,
είναι γελασμένοι .
Ξεκινώ, από τα πλέον σημαντικά για την κοινωνία, την απασχόληση, την καθημερινότητα και την επιχειρηματικότητα στην ελληνική κοινωνία, και καταλήγω με τα μακροοικονομικά, που σχετίζονται με το παν-ευρωπαικό ,μη αποδοτικό, πρόγραμμα λιτότητας. Αποφεύγω να θίξω το τραπεζικό ζήτημα( ανακεφαλαιοποιήσεις) διότι εμφανέστατα φαίνεται ότι οι δυο πλευρές( τρόικα- έλληνες τραπεζίτες) κερδίζουν έξυπνα χρόνο, προς αμοιβαίο και ύποπτο όφελος, εννοείται, ως προς την αποφυγή κρατικοποίησης τους. Οι απαντήσεις στα παρακάτω καλό είναι να δοθούν από τους φωστήρες της τρόικας ( αφού τους φέραμε ,εκτός από δανειστές, και σαν ‘ τεχνικούς βοηθούς’ στην οικονομία, για να μην πω ‘ γιατρούς’… ) αλλά καλό θα ήταν να είχαμε και εμείς, σαν χώρα, ρεαλιστικές εναλλακτικές απαντήσεις, ώστε να μην κυνηγάμε χίμαιρες, ούτε να μας δαγκώνουν οι ‘δράκοι’. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
-Ποια θα είναι η τελική μείωση στις ονομαστικές επικουρικές συντάξεις και στους μισθούς σε δημόσιο και σε ιδιωτικό τομέα και ποια η ανταποδοτική ισχύς τους, με σκοπό την εξάλειψη των ελλειμμάτων και της μείωσης του χρέους ;
- Ποιοί είναι οι ακριβείς ποσοτικοί στόχοι για αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας και ποια η μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη συμβολή τους στην σχέση χρέους/ΑΕΠ/απασχόλησης;
- Πόση θα είναι η ακριβής μείωση φορολογικών συντ/των, η εξάλειψη φορολογικών απαλλαγών και προνομίων και σε ποιο χρονικό ορίζοντα αναμένουμε συγκεκριμένες ταμειακές και μακροοικονομικές ωφέλειες εξ αυτών, για την τόνωση της επιχειρηματικότητας , την μείωση της ανεργία αλλά και ποια η ταμειακή συμβολή στην μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος;
- Πώς θα γίνει ακριβώς η αναθεώρηση αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα και ποιος ο στόχος για μεσοπρόθεσμη αναζωπύρωση της οικοδομικής δραστηριότητας, ως μοχλός απασχόλησης και προσφοράς εργασίας;
- Πότε ξεκινάει η αντικατάσταση Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και ποια μορφή θα έχει επακριβώς η νέα απλούστερη νομοθεσία ώστε να υπάρξει σταθερό έδαφος για προσέλκυση επενδύσεων;
- Η μείωση των θέσεων στο δημόσιο κατά 150 χιλιάδες ανάμεσα στο τέλος του 2010 και το τέλος του 2015, ποια κλιμάκωση θα έχει και ποιές υπηρεσίες και ΔΕΚΟ θα αφορά;
- Ποιο το μετρήσιμο μακροπρόθεσμο όφελος από την κατάργηση περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση κλειστών επαγγελμάτων ; Ποιες οι πιθανές στρεβλώσεις στο υπάρχον υφεσιακό περιβάλλον;
- Πώς θα γίνει η αναθεώρηση και η κωδικοποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τις εξαγωγές και ποιο το εξοικονομούμενο όφελος στο εμπορικό μας ισοζύγιο;
- Υπάρχει ποσοτικοποίηση για τα οικονομικά οφέλη και την απασχόληση, όσον αφορά την υλοποίηση του προγράμματος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας “Ήλιος”
Τέλος , κάτι που δεν μπορούμε να το θίξουμε εξ αρχής στις διαπραγματεύσεις, αλλά οφείλουν να μας το παρέχουν –υποτίθεται- στα πλαίσια ης παροχής τεχνογνωσίας, είναι το πώς ακριβώς αποτιμώνται για την ελληνική οικονομία, εντός του Μνημονίου ΙΙ ,οι υποχρεώσεις από το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας .Ποια είναι δηλαδή η άμεση συσχέτιση των μέτρων του Μνημονίου ΙΙ ώστε να δούμε τα περιθώρια ευελιξίας και τις χρονικές υστερήσεις συμμόρφωσης της οικονομίας μας, στο ‘ μεγάλο μνημόνιο της Ευρωζώνης.
Ας μην ξεχνάμε, ότι οι βασικές παράμετροι του νέου Δημ/κού Συμφώνου, λένε ότι οι προϋπολογισμοί των κρατών-μελών θα πρέπει να είναι ισοσκελισμένοι, αλλιώς οι κανόνες «υπερβολικού ελλείμματος» στις χώρες της ευρωζώνης θα γίνουν αυστηροί και θα υπάρχουν οικονομικές ποινές. Ειδικότερα στις περιπτώσεις υπέρβασης του ελλείμματος άνω του 3% στο ΑΕΠ (το όριο με την τελευταία απόφαση προτείνεται να γίνει 0,5%), επιβάλλονται πρόστιμα ύψους 0,2% του ΑΕΠ, αρχικά με μορφή άτοκης κατάθεσης και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης μετατρέπεται σε χρηματικό πρόστιμο, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής και απόφασης του Συμβουλίου, εκτός αν ειδική πλειοψηφία 85% τη απορρίψει. Επίσης τίθεται όριο αύξησης των δημοσίων δαπανών, λιγότερο από το μεσοπρόθεσμο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, με στόχο μείωση του ελλείμματος. Παράλληλα θεσπίστηκε πρώτη φορά «διαδικασία υπερβολικών ανισορροπιών», με βάση ορισμένους μακροοικονομικούς δείκτες και σε περίπτωση διαπίστωσης «υπερβολικών ανισορροπιών», κατόπιν πρότασης της Επιτροπής και με απόφαση του Συμβουλίου, επιβάλλονται πρόστιμα ύψους 0,1% του ΑΕΠ, με μορφή άτοκης κατάθεσης, τα οποία σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, μετατρέπονται σε χρηματικά πρόστιμα( εκτός αν αποτραπούν με ειδική πλειοψηφία 85% του Συμβουλίου)
Όλα τα παραπάνω, απαιτούν ισχυρή ανάλυση κόστους/οφέλους και συνέπεια αποδοτικότητας εναλλακτικών μέτρων και απαντήσεων. Μια διαπραγμάτευση του χρεωμένου ελληνικού και αφερέγγυου δημοσίου, με τον μεγάλο πιστωτή μας , το νέο ‘Δημόσιο της Ευρώπης’ , απαιτεί σταδιακή αναζήτηση βέλτιστων σημείων επαφής και φυσικά ….υπομονή!
http://olympia.gr/