Σκέψεις ενός Πολιτοφύλακα....

Πρέπει κάποια στιγμή όλοι μας να αναρωτηθούμε ποιος είναι ο ρόλος μας μέσα στην ομάδα και ποιος είναι ο σκοπος που καταναλώνουμε ιερό χρόνο από την προσωπική μας ζωή.

Θέλουμε να περνάμε καλα;; (εύκολα θα μπορούσαμε να κάνουμε εκδρομούλες στην Αραχοβα  και στα κλαμπάκια της Μυκόνου).
Θέλουμε να παίξουμε με τα οπλάκια;;; (δεκάδες είναι οι λέσχες αεροσφαίρισης).
Θέλουμε να ξανανιώσουμε μάχιμοι στρατιώτες;;; (πάρα πολλές οι λέσχες εφέδρων όλων των σωμάτων και ειδικοτήτων).
Θέλουμε να γυμναστούμε;; (άφθονα τα γυμναστήρια και τα γήπεδα).
Θέλουμε να ασχοληθούμε με μια πολεμική τέχνη-αυτοάμυνα;; (επίσης..!!).
Αμέσως αντιλαμβανόμαστε ότι ο σκοπός είναι βαθύτερος , πιο ειδικός , πιο φωτεινός και πολύπλοκος.

Η διοίκηση της Πατριωτικής Πολιτοφυλακής είναι ξεκάθαρη σαν κρύσταλλο. Εκπαιδευόμαστε και οργανώνουμε την ομάδα για τη δύσκολη ώρα.
Δύσκολο , παρα πολύ δύσκολο. Άνθρωποι διαφορετικοί , ο καθένας με τα δικά του βιώματα , καταβολές , ανάγκες και φόβους . Πρέπει να παραμερίσουν  ό,τι τους κρατάει μακριά  από το γενικό καλό, να εντοπίσουν και να αποκωδικοποιήσουν τα κοινά τους θέλω και να δουλέψουν κάτω από μια κοινή ιδέα , η οποία να σημειωθεί ,  θα αρχίσει να δείχνει αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου.
Γιατί,  χρειάζεται  χρόνος για να μπορέσει καποιος να εμπιστευθεί και να στηριχθεί σε κάποιον άλλο ή να προσφέρει απλόχερα το δικό του ώμο σε κάποιον ή στην περίπτωση  αυτή της Πατριωτικής Πολιτοφυλακής να στηρίξει το οικοδόμημα που οραματιζόμαστε.
Έχει πόνο ο δρόμος  μη γελιόμαστε. Έχει πίκρες μικρές και μεγάλες,  έχει απογοητεύσεις, αλλαγές πορείας και απαιτεί θυσίες μικρές και μεγάλες.
Ο καθένας μας  είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος , βασικός και αναντικατάστατος. Οφείλει λοιπόν να είναι ξεκάθαρος με τον εαυτό του. Τι θέλει, τι ζητά, τι δίνει και τι παίρνει. Τόσο ξεκάθαρος που να γίνεται αντιληπτή η διάθεσή του από τους άλλους. Να μη χωράει η παραμικρή αμφιβολία (λάσπη) ανάμεσα στα υπόλοιπα μέλη. Μια ένωση καθαρή, με θάρρος της γνώμης, μαχητικότητα για το δίκιο που τον πνίγει, κραυγή για το μέλλον.
Είναι η ρομαντική πλευρά του κινήματος, είναι η ουσία, είναι το όραμα, είναι η Ψυχή του κι εμείς ζωντανά κομμάτια της ψυχής αυτής.
Τα εμπόδια δυνατά σαν θεριά και οι φόβοι μας (σενάρια που έχει ο καθένας για το ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή) Τιτάνες…ε και;;;; είναι πολλές οι ελπίδες που έχεις, αν αποφασίσεις να πολεμήσεις  σε μια μάχη έστω και άνιση. Μπορεί να τη χασεις αλλά και πολύ πιθανό να την κερδίσεις.  Είναι σίγουρο όμως ότι θα τη χάσεις  αν δεν την δώσεις.
Κι εγώ   έχω σκοπό να τη δώσω….ΕΣΕΙΣ;;;;;;

ΣΜΥΡΝΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva nikolas blogspot