Οι Γερμανοί έχουν φύγει από την Κρήτη και οι κάτοικοι έχουν μείνει πάλι μόνοι τους και κλαίνε τη μοίρα τους, αγνοώντας ότι μερικές δεκαετίες αργότερα οι Γερμανοί θα επιστρέψουν και θα κυκλοφοράνε ξεβράκωτοι στα Μάταλα.
Στο επόμενο επεισόδιο μεταφερόμαστε επτά χρόνια μετά. Αυτά τα επτά χρόνια δεν πέθανε κάποιος από τους πρωταγωνιστές -ούτε κόλλησε κάποιος λέπρα-, οπότε δεν μας δείχνουν τι έγινε γιατί δεν θα κλαίγαμε καθόλου και θα βαριόμασταν να τους βλέπουμε όλους χαρούμενους και γελαστούς.
Τώρα όμως θα αρχίσουν πάλι τα θανατικά και θα μας αποζημιώσουν. Για ένα επεισόδιο θα είναι ανέμελοι και ανυποψίαστοι, αλλά μετά όποιον πάρει ο Χάρος.
Ο Γιώργης (Στέλιος Μάινας) σκέφτεται ακόμα την Ελένη (Κατερίνα Λέχου), γιατί όλες οι γυναίκες του χωριού είναι πιασμένες και αυτός έχει μείνει μπακούρης και την παίζει μες στη βάρκα.
Εν τω μεταξύ, οι δυο κόρες του έχουν γίνει φοβερές νταρντάνες και σκέφτεται να τις κουτουπώσει, αλλά φοβάται μήπως μαθευτεί στο χωριό γιατί μετά δεν θα τις παντρεύεται κανείς και θα πρέπει να ταΐζει αυτές τις δυο γαϊδούρες μέχρι να πεθάνει.
Οι δυο κόρες έχουν τα πρώτα τους ερωτικά σκιρτήματα, αλλά ο Γιώργης τις έχει συμβουλεύσει να μην το δώσουν σε κάνα ξεβράκωτο και να περιμένουν μέχρι να βρεθεί κάνας μεγιστάνας με πετροδολάρια που θα τις παντρευτεί και την πρώτη νύχτα του γάμου θα τις ξεπαρθενέψει και θα κρεμάσει το ματωμένο σεντόνι στο μπαλκόνι.
Τα κορίτσια δεν ακούνε τον πατέρα τους και καυλαντίζουν με όλα τα αρσενικά του χωριού, αλλά ευτυχώς μυρίζουν ψαρίλα –από τα ψάρια που φέρνει ο Γιώργης στο σπίτι-, οπότε όλοι φεύγουν τρέχοντας από την μπόχα.
Στη Σπιναλόγκα οι λεπροί την περνάνε φίνα, γιατί οι άλλοι τους ταΐζουν και τους ποτίζουν, οπότε αυτοί κάθονται και τα ξύνουν όλη μέρα. Κατά καιρούς, πεθαίνουν διάφοροι λεπροί, αλλά δεν είναι όμορφοι σαν την Κατερίνα Λέχου και δεν πειράζει.
Ο μικρός Δημήτρης –που αγαπήθηκε από το πανελλήνιο- δεν είναι πια μικρός, αλλά ένα γομάρι ίσαμε κει πάνω που του την πέφτουν όλες οι λεπρές τεκνατζούδες.
Δυστυχώς, ο ηθοποιός που υποδύεται τον Δημήτρη σε μεγαλύτερη ηλικία δεν είναι τόσο συμπαθητικός σαν τον πιτσιρικά και είναι κρίμα που δεν πέθανε ο Δημητράκης από τη λέπρα για να τον κλαίγαμε κι αυτόν.
Από :pitsirikos
http://www.ramnousia.com/2010/12/8.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.