Τα παρακάτω τα διάβασα πρώτη φορά στο περιοδικό της μονής αγίου Νεκταρίου Φωκίδος Μοναχική Έκφραση, τ. 40, Σεπτ.-Οκτ. 2010. Συγκλονίστηκα (φτωχή & ασήμαντη λέξη) και από τότε ψάχνω ευκαιρία να τ' ανεβάσω, πρώτα ο Θεός.
Τώρα έψαξα στο Internet και είδα πως τα έχει ήδη ανεβάσει ένας συνάδελφος. Να 'ναι ευλογημένος. Τα αναδημοσιεύω από εκεί.
Η μητέρα της (οικογένεια ορθόδοξων χριστιανών της Αμερικής), αντί να αναγγείλει πανηγυρικά ότι "έχασε την πίστη της" ή να εξαπολύει κατάρες εναντίον τον "άδικου Θεού", όταν κοιμήθηκε το κοριτσάκι της, έγραψε: "Είμαστε ευγνώμονες για το μεγάλο έλεος του Θεού που μας έδωσε τη Μαρία Εβελίνα, και είχαμε τη δυνατότητα να ευλογηθούμε με τη γλυκύτητά της για οκτώ πολύτιμα χρόνια".
Φυσικά, για να μπορέσει κάποιος (μια μάνα!) να αντιμετωπίσει τόσο ΑΛΗΘΙΝΑ την κοίμηση του παιδιού του, χρειάζεται όχι μόνο ωκεανό πίστης και εμπιστοσύνης στον αναστημένο Χριστό, αλλά και τη συμπαράσταση όλων εμάς, των ορθόδοξων χριστιανών, που το χρέος μας δεν είναι να ψευτο-παρηγορούμε με ανόητα λόγια, όπως "νά 'στε καλά να το θυμόσταστε" ή "όσο το θυμόσαστε, ζει μέσα σας", αλλά να μιλήσουμε με θάρρος για την αιώνια ζωή και οπωσδήποτε να προσευχηθούμε θερμά για την αντοχή εκείνων που πονάνε. Διαβάστε και το παλιότερο post μας: Ο θάνατος των παιδιών και ο Θεός, συμπλήρωμα του οποίου μπορεί να θεωρηθεί το παρόν. Και κάντε κουράγιο, ξέροντας ότι δεν υπάρχει θάνατος, αλλά μόνο ταξίδι από αυτό τον κόσμο προς τον άλλο, ταξίδι που θα ολοκληρωθεί με την ανάσταση των νεκρών και την επιστροφή στη Γη.
Σημασία δεν έχει πότε θα πεθάνω, αλλά το να είμαι κοντά στο Χριστό μου, το Χριστό όλων μας. Αυτό δε μπορεί να το χωνέψει ο εγωισμός μας, που θέλει ΤΩΡΑ, ΕΔΩ, όλες τις παροχές και τις αμοιβές και επιθυμεί ν' αγωνίζεται για το ΕΔΩ & το ΤΩΡΑ. Αυτό, επιτρέψτε μου να το τονίσω, είναι παγίδα του διαβόλου που τροφοδοτεί το τρομερό καμίνι του εγωισμού μας. Γίνετε λίγο πιο νηφάλιοι και ταπεινοί - όσο κι αν μισείτε ίσως αυτή τη λέξη. Τότε θα δείτε πόσο σημαντικά πράγματα έχει πει ο Χριστός π.χ. για το θάνατο και τη νίκη του ενάντια στο δικό μας θάνατο, στο θάνατο των παιδιών μας και γενικά των δικών μας. Και ετοιμαστείτε, και ετοιμάστε και εκείνους που αγαπάτε, με το σωστό τρόπο, για το πέρασμα, που κάποια στιγμή θα γίνει, ώστε να είναι πέρασμα προς το Χριστό (κι όχι γενικά "προς το Φως", όπως λένε κάποιοι που δεν ξέρουν Ποιος είναι αυτό το Φως).
Αλλά έκανα μεγάλο & φλύαρο πρόλογο. Απολαύστε (μια ιδιόμορφη "απόλαυση", που δίνει θάρρος) την ιστορία της Μαρίας Εβελίνας και των γονιών της.
 |
| Η Μαρία Εβελίνα |
Mary Evelyn King - Aντιμέτωπη με την ασθένεια (νευροβλάστωμα)
1. Γράφει η μητέρα της Edna.
… Πριν 5 χρόνια περίπου, είχαμε ζητήσει την προσευχή σας για την μικρή Μαρία Εβελίνα που έπασχε από καρκίνο, και πραγματικά σε αυτό το διάστημα η μικρή θεραπεύθηκε και σταμάτησε τις χημειοθεραπείες. Όμως πριν κλείσει η πενταετία από την ημέρα που θεραπεύθηκε η μικρή Μαρία Εβελίνα χτυπήθηκε και πάλι από τον καρκίνο. Θέλουμε και πάλι να ζητήσουμε τις καθημερινές προσευχές όλων σας....
«Η Μαρία Εβελίνα, άρχισε να κουτσαίνει πάλι, αρχές Ιανουαρίου. Η ακτινογραφία έδειξε κάτι παράξενο στο ίδιο σημείο. Δεν φαινόταν κάτι σοβαρό και μετά από μια ημέρα περίπου σταμάτησε να κουτσαίνει αλλά ο γιατρός της προγραμμάτισε να κάνει αξονική και MIBG για να είμαστε σίγουροι. Η αξονική ήταν Τρίτη, και όλα έδειξαν καλά. Το MIBG ήταν εχθές και μας έδειξε ότι έχει προσβληθεί και πάλι με καρκίνο στα κόκκαλα και στο νωτιαίο μυελό. Θα συναντηθούμε με τον γιατρό τη Δευτέρα για να μας ανακοινώσει πώς θα πολεμήσουμε τον καρκίνο. Γνωρίζουμε ότι η Μαίρη Έβελιν ήταν και πάντα θα είναι ασφαλής στα χέρια του Θεού. Το έλεός Του το έχουμε δει φανερά στη διάρκεια της ζωής της και Του έχουμε εμπιστοσύνη ότι θα συνεχίσει να την προσέχει είτε ζει, είτε όχι!
Όταν της το είπαμε, δεν έδειξε να αντιδρά πολύ, νομίζω ότι προσπαθούσε να είναι δυνατή για εμάς. Αφού λίγο το σκέφθηκε, είπε η ίδια στον καρκίνο ότι «μια φορά σε νίκησα και πάλι θα σε νικήσω χτυπώντας στο κέντρο σου». Μιλήσαμε ότι ο Θεός είναι πιο δυνατός από τον καρκίνο, που δεν μπορεί ούτως ή άλλως να βλάψει την ψυχή της. Έφαγε κάτι, και πήγε να δει μίκυ-μάους. Μόλις είδα τη δύναμη που είχε η Μαίρη Έβελιν, με ώθησε να συγκεντρωθώ και να συνειδητοποιήσω πως πρέπει να αντιμετωπίσω αυτή τη μάχη. Η ζωή είναι γεμάτη με λύπες για όλους μας. Θα διέλθουμε τόσο τις καλές στιγμές όσο και τις κακές στιγμές, γνωρίζοντας ότι το έλεος του Θεού είναι ανώτερο από ό,τι μπορούμε να καταλάβουμε.
Σήμερα στείλαμε την Μαίρη Έβελιν στο σχολείο για να συνεχίσει το κανονικό της πρόγραμμα. Είχε λίγο πόνο στα πόδια της, αλλά γενικά ήταν καλά. Στο σχολείο έτρεχε και πήδαγε παντού. Σας παρακαλούμε να μας έχετε στις προσευχές σας, τώρα που διανύουμε αυτό το καινούργιο και δύσκολο κεφάλαιο. Εμείς φυσικά είμαστε συντετριμμένοι, αλλά προσπαθούμε να αρχίσουμε να το συνηθίζουμε. Υπάρχει ακόμα ελπίδα και θα το παλαίψουμε με τα όπλα της προσευχής και τα φάρμαικα, όσο υπάρχει ελπίδα. Η ανώτατη ελπίδα της βέβαια, είναι φυσικά η αιώνια ζωή που καμμιά αρρώστια ή θάνατος δεν μπορεί να την στερήσει, και εάν ο θεός με τη σοφία Του διαλέξει να την πάρει νωρίτερα, θα κάνουμε προσευχή να μας χαρίσει την χάρη να Του έχουμε εμπιστοσύνη και υπομονή γ’αυτή τη μέρα που θα ξανασυναντηθούμε, γνωρίζοντας ότι ο σύνδεσμος της αγάπης που Εκείνος μας έχει, ποτέ δεν θα διαρραφεί. Σας παρακαλώ προσευχηθείτε να είμαστε δυνατοί, να έχουμε ειρήνη και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού καθώς ξεδιπλώνει τη ζωή της.
Το βράδυ, η Μαίρη Έβελιν στη βραδινή προσευχή της, ζήτησε από τον Θεό να νιώσει καλύτερα η μητέρας της, ενώ πολύ σύντομα ζήτησε κάτι για την ανάρρωση της υγείας της. Είναι ο ήρωάς μου και μαζί με τη χάρη του Θεού, θα διασχίσουμε αυτή την πορεία ό,που και εάν μας βγάλει».
Mary Evelyn King 2.
Η μητέρα της Edna, συνεχίζει:
Τον Ιούνιο του 2005, στην επτάχρονη κόρη μας Μαρία Εβελίνα, διαγνώσθηκε νευροβλάστωμα στο τέταρτο στάδιο. Αυτή η σπάνια μορφή παιδικού καρκίνου, προσβάλει ένα στα 100.000 παιδιά το χρόνο. Συνήθως, η ασθένεια αυτή ανακαλύπτεται, όταν το παιδί είναι δύο ετών και σχεδόν ποτέ δεν ανακαλύπτεται εάν δεν έχει ήδη εξαπλωθεί στο νωτιαίο μυελό και στους λεμφαδένες, γιατί δεν έχει καθόλου συμπτώματα μέχρι αυτό το στάδιο. Ο πιο επιθετικός τύπος αυτού του καρκίνου, είναι το πέμπτο στάδιο. Η Μαρία Εβελίνα, δεν γεννήθηκε με τον καρκίνο, πιθανόν άρχισε η εξάπλωσή του ακριβώς μερικούς μήνες πριν τον ανακαλύψουμε.
Όταν έγινε η διάγνωση, υπήρχε ένας πολύ μεγάλος όγκος στην κοιλιακή χώρα, και υπήρχαν σημάδια ότι ο καρκίνος ανέβαινε προς το στήθος, γύρω από τη σπονδυλική στήλη και την αορτή. Ο καρκίνος είχε επίσης απλωθεί στους λεμφαδένες, στα οστά και στο νωτιαίο μυελό. Το ποσοστό να θεραπευθεί ολοκληρωτικά και να μην έχουμε κάποια μετάσταση μετά την θεραπεία είναι 30%-40%. Αισθανθήκαμε πολύ μεγάλη λύπη, αλλά είχαμε και πολύ μεγάλη ελπίδα. Έλαβε τις καλύτερες θεραπείες και χιλιάδες άνθρωποι ανά τον κόσμο, προσευχόντουσαν γι’αυτήν. Ένα τόσο μικρό κοριτσάκι, γεμάτο ζωή και χαρά με πολύ δυνατή πίστη.
Πριν γίνει η διάγνωση, είχε ουρολοιμώξεις για αρκετές εβδομάδες και παρότι έπαιρνε αντιβιώσεις ξαναεμφανιζόντουσαν και μετά την θεραπεία και παράλληλα κούτσαινε αρκετά. Στον ύπνο της έκλαιγε, γιατί πονούσαν αρκετά τα πόδια της. Δύο γιατροί μας είπαν ότι δεν ήταν τίποτα και να μην ανησυχούμε, δεν περάσαν όμως λίγες ώρες και μετά από εξετάσεις που έκανε η Μαρία Εβελίνα, οι γιατροί μας είπαν ότι βρίσκεται στο τέταρτο στάδιο του νευροβλαστώματος και σε δύο ημέρες αρχίσαμε θεραπεία.
Η Μαρία Εβελίνα, έκανε έξι κύκλους χημειοθεραπείας, με αποτέλεσμα να μικρύνει ο όγκος. Ο νωτιαίος μυελός της βρέθηκε επίσης καθαρός. Έκανε μια εγχείρηση δέκα ωρών για να της αφαιρέσουν τον όγκο, ο οποίος είχε σχήμα αχλαδιού και κατάφεραν να της αφαιρέσουν το 95%. Ο καρκίνος που είχε απομείνει ή βρισκόταν ψηλά στο στήθος της ή ήταν πολύ επικίνδυνο να τον αφαιρέσουν. Μετά από σύντομη ανάρρωση ήταν έτοιμη να ξεκινήσει τη δύσκολη θεραπεία της. Έκανε χημειοθεραπεία και για δεκαέξι ημέρες ραδιοθεραπεία στη σπονδυλική στήλη, στο στήθος και στην κοιλιακή χώρα, χωρίς να χρησιμοποιηθεί νάρκωση. Τελευταία έκανε και μια συγκεκριμένη θεραπεία, για έξι μήνες για να αποφύγουμε την υποτροπή.
Στη διάρκεια όλων αυτών, την αφήναμε να παρακολουθεί το νηπιαγωγείο, να πηγαίνει στην εκκλησία και γενικά να ζει όσο μπορούσε μια φυσιολογική ζωή. Όλοι προσπαθούσαμε να βλέπουμε τα πράγματα θετικά. Η οικογένειά μας και οι φίλοι μας, μας βοήθησαν πάρα πολύ κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιπέτειας.
Η Μαρία Εβελίνα βγήκε από αυτή την εμπειρία ένα χαρούμενο και συνειδητοποιημένο παιδί, το οποίο απέκτησε καλό χαρακτήρα.
Πριν τέσσερα χρόνια παρακάλεσα τους αναγνώστες της ιστοσελίδας www.caringbridge.org/visit/maryevelynking τα εξής: «να προσευχηθούν για την επιτυχία της χημειοθεραπείας και να μην υποφέρει από σοβαρές παρενέργειες ή μολύνσεις. Να προσευχηθούν για εμάς, να έχουμε ειρήνη και ελπίδα. Να προσευχηθούν για να φύγουν οι φόβοι της. Εμείς προσευχόμαστε στο Θεό να την θεραπεύσει τελείως. Γνωρίζουμε ότι ο Θεός θα δοξασθεί στη διάρκεια αυτής της δοκιμασίας και προσευχόμαστε η περιπέτεια της ασθένειάς της να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο ευλογία και για άλλους. Δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν η Μαρία Εβελίνα θα θεραπευθεί τελείως, αλλά ξέρουμε ότι η χημειοθεραπεία πέτυχε, είχε βέβαια μερικές μολύνσεις, αλλά τα πάντα έγιναν όπως ήταν στο πρόγραμμα. Όταν ολοκλήρωσε τη θεραπεία της, της κάναμε μαγνητικές που έδειξαν ότι ο καρκίνος δεν υπήρχε. Στη διάρκεια όλων αυτών, είχαμε πολύ ειρήνη και ελπίδα και η Μαρία Εβελίνα σχεδόν ποτέ δε φοβήθηκε. Γνωρίζουμε ότι ο Θεός έχει φέρει ευλογία και σε άλλους ανθρώπους μέσω της ασθένειάς της, και γι’αυτό σας ευχαριστούμε για τις προσευχές σας και ευχαριστούμε και τον Θεό για το μεγάλο Του έλεος».
Λίγο πριν την κοίμησή της. Συζήτηση περί θανάτου και αιώνιας ζωής
Mary Evelyn King 3.
Πέμπτη, 7 Οκτωβρίου 2010, 7:11μ.μ.
Το γλυκό μας κοριτσάκι συνεχίζει να είναι πολύ αδύναμο και άρρωστο, αλλά θυμάται να λέει ευχαριστώ για τα πιο απλά πράγματα που της κάνουμε. Έχει μια τόσο μεγάλη καρδιά που αγαπάει ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές. Προσευχόμαστε μαζί και διαβάζουμε το ψαλτήρι στο δωμάτιό της, ακόμα και όταν κοιμάται, συνέχεια, στη διάρκεια της ημέρας. Ο π. Ιακώβ ήρθε με τη Θεία Κοινωνία και μας μετέλαβε, και εμάς και τη Μαρία Εβελίνα. Μετά όλοι μαζί ψάλαμε τον Ακάθιστο Ύμνο και ήταν πάρα πολύ όμορφα. Αργά το απόγευμα ρώτησε τον μπαμπά της Μάρκο και εμένα, για μια ακόμη φορά, εάν θα πεθάνει. Της είπαμε ότι δεν ξέρουμε, αλλά εάν δεν γίνει θαύμα, θα πεθάνει.
Της είπαμε ότι εάν πεθάνει απλά θα πάει σε άλλο κόσμο και θα είναι υγιής, χαρούμενη και θα την αγαπάνε. Και μου απαντάει: «Θα είμαι πολύ μόνη χωρίς τη μαμά μου και τον μπαμπά μου». Της είπαμε ότι κι εμείς θέλουμε να είμαστε μαζί της και ότι ακόμα προσευχόμαστε στο Θεό να της χαρίσει τη ζωή της, αλλά εάν πεθάνει δε θα νιώθει μοναξιά στον ουρανό και κάποια μέρα θα είμαστε και οι τέσσερις μαζί. Θα μας λείψει, αλλά θα είμαστε καλά και θα ευχαριστούμε το Θεό για κάθε ημέρα που ήταν μαζί μας – πάντα ήταν ένα θαυμάσιο, γλυκό και αγαπητό κοριτσάκι. Της είπαμε ότι ο χρόνος στον ουρανό είναι διαφορετικός και μπορεί να μας συναντήσει πολύ σύντομα. Μιλήσαμε και για άλλα πράγματα, αλλά το σημαντικό είναι ότι ήταν πολύ όμορφη η συνομιλία με τον μπαμπά της, τον αδελφό της Θωμά κι εμένα στο δωμάτιό της και ήταν πολύ ήρεμη κατά τη διάρκεια όλης της συζήτησης και πραγματικά τα κατάλαβε όλα.
Τώρα που σας γράφω είναι αγκαλιασμένη με το Θωμά και την κόκκινη γάτα μας και κοιμούνται ένα ήρεμο και όμορφο ύπνο. Σας ευχαριστώ για τις προσευχές σας. Είναι τόσο καθησυχαστικό για εμάς να είμαστε μέσα στην αγάπη και τις προσευχές όλων σας. Αναμένουμε το Θέλημα του Θεού, γνωρίζοντας ότι τι άπειρο έλεός Του θα είναι μαζί με τον καθένα μας. Σας ευχαριστούμε πολύ, γιατί ξέρουμε ότι οι άνθρωποι προτρέπουν ο ένας τον άλλο να προσεύχονται για τη θεραπεία της Μαρίας Εβελίνας, ακόμα και σ’αυτές τις τελευταίες της ώρες. Αυτό δείχνει πίστη και αυτό το είδος της πίστης είναι πολύ δυνατό. Πάνω από 300 άτομα έχουν βάλει link στην ιστοσελίδα μας και έχει δημιουργηθεί με πολύ αγάπη, μια αλυσίδα προσευχής για τη Μαρία Εβελίνα.
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 10:19μ.μ.
Σας παρακαλώ συνεχίστε τις προσευχές σας, καθώς συνεχίζουμε να φροντίζουμε για το πολύ άρρωστο γλυκό μωράκι μας. Υποφέρει, είναι πολύ πιο αδύναμη σήμερα και έχουμε μεγάλη λύπη. Ξέρουμε ότι πάρα πολλοί άνθρωποι προσεύχονται για τη Μαρία Εβελίνα, να γίνει καλά, και, εάν είναι θέλημα Θεού να θεραπευθεί, θα γίνει, αλλά εάν όχι, είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήταν το θέλημά Του και θα το δεχθούμε και θα τον ευχαριστούμε για την αγάπη Του.
Η καρδιά μου είναι πολύ βαριά για να γράψω άλλα…
 |
| Η ευλογημένη και γενναία οικογένεια της Μαρίας Εβελίνας, με την εικόνα του αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς, του μεγάλου σύγχρονου αγίου των ΗΠΑ. Η πίστη τους δεν ήταν μόνο μια ψυχική άμυνα, όπως αποδεικνύει η δύναμή τους, παρόλο που δεν θεραπεύτηκε το κοριτσάκι τους. |
Η κοίμησή της
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου
Σήμερα το απόγευμα, 8 Οκτωβρίου, 5:15 μ.μ., το γλυκό πνεύμα της Μαρίας Εβελίνας, πήγε να συναντήσει τον Κύριό μας… Ο σύζυγός μου Μάρκος, ο γιός μου Θωμάς κι εγώ είμασταν μαζί της και ο καθένας μας της μιλούσε. Φίλησα το γλυκό προσωπάκι της κοντά στο αριστερό αυτάκι της και της είπα ότι έρχεται ο φύλακας άγγελός της να την πάρει στον ουρανό και ότι θα δει την μητέρα μου. Της είπα να πει στη μητέρα μου ότι την αγαπάμε και μας λείπει. Της είπα ότι όλοι οι άγιοι που τόσο καιρό προσευχόντουσαν γι’ αυτή, θα είναι πολύ χαρούμενοι να την δούνε και θα την αγαπάνε όλοι.
Κοιμήθηκε εντός ενός λεπτού περικυκλωμένη με την αγάπη και τις προσευχές της οικογένειάς της. Τώρα είναι ελεύθερη… Όλη μέρα είμασταν μαζί της με προσευχή και ψαλτήρι. Μετά την κοίμησή της ψάλαμε το Τρισάγιο και άλλες όμορφες προσευχές καθώς η ψυχούλα της ανέβαινε στον ουρανό.
Είμαστε ευγνώμονες για το μεγάλο έλεος του Θεού που μας έδωσε τη Μαρία Εβελίνα, και είχαμε τη δυνατότητα να ευλογηθούμε με τη γλυκύτητά της για οκτώ πολύτιμα χρόνια.
Άφησε αυτή τη γη με αγνή και όμορφη ψυχή, θα εκπέμπει χαρά στον ουρανό και εμείς θα περιμένουμε με τη χάρη του Θεού να την ξανασυναντήσουμε. Κάπως θα βρούμε τη χάρη να ζήσουμε τις ζωές μας μέχρι τότε…
Mary Evelyn King 4.
H μητέρα της Edna συνεχίζει..
Τετάρτη 13 Οκτωβρίου, 11:28 π.μ.
Στις τελευταίες ημέρες της η Μαρία Εβελίνα, έδειξε πολύ αγάπη και ενδιαφέρον για εμάς, προπαντός για τον αδελφό της. Μιλούσε πολύ λίγο για τον εαυτό της και ποτέ δεν έδειχνε να τον λυπάται. Η μεγαλύτερή της έννοια για τον θάνατο ήταν ότι θα της έλειπε η οικογένειά της και όχι η επίγεια ζωή. Η γλυκύτητά της μας επηρέασε πάρα πολύ, εμάς που ζήσαμε αυτές τις τελευταίες ημέρες μαζί της και μας ανέβασε πολύ τον πήχυ για την υπόλοιπη ζωή μας.
Το ταξίδι δεν έχει τελειώσει για εμάς. Το καινούργιο κεφάλαιο μόλις αρχίζει και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την έλλειψή της, με την προσευχή στην οποία ζητάμε η χάρις του Θεού να μας οδηγήσει στα καινούργια μονοπάτια της ζωής μας…
Τρίτη 19 Οκτωβρίου 11:53 π.μ.
Η Μαρία Εβελίνα μας είχε πει ότι θα νικούσε τον καρκίνο για άλλη μια φορά. Εμείς απεγνωσμένα στην κυριολεξία θέλαμε να το πιστέψουμε και πραγματικά τελικά βγήκε αληθινό με πιο διαρκή τρόπο: όντως η Μαρία Εβελίνα νίκησε τον καρκίνο, γιατί δεν τον άφησε να της πάρει την αγάπη της, τη χαρά της και ό,τι άλλο γλυκό στοιχείο είχε και το σκόρπιζε στους γύρω της. Τον νίκησε, πιστεύοντας στο Θεό ακόμα και στις τελευταίες στιγμές της και με την αγάπη της προσπαθούσε να παρηγορήσει την οικογένειά της, ακόμα και τις τελευταίες ώρες της. Νίκησε τον καρκίνο, μη δίνοντάς του δύναμη να την εμποδίσει να ζει μια όμορφη γεμάτη ζωή.
Η Μαρία Εβελίνα, ήθελε να ζήσει και είχε πολύ ενθουσιασμό για τη ζωή. Τον Αύγουστο ξεκίνησε μαθήματα ιππασίας και μάλιστα ονειρευόταν μια μέρα να έχει την δική της εκπομπή μαγειρέματος. Λιγότερες από 24 ώρες πριν από την κοίμησή της, καθώς υπέφερε ξαπλωμένη στο κρεββάτι της, μη μπορώντας ούτε να πιεί από το ποτήρι, μου ζήτησε να την πάω στα καταστήματα….
Μετά από λίγο άρχισε να κλαίει και ρωτούσε εάν πεθαίνει. Όταν της είπαμε ότι θα πεθάνει εάν δεν γίνει θαύμα, το μόνο της μέλημα δεν ήταν τι πράγματα δεν πρόλαβε να κάνει, αλλά ότι θα της λείπαμε και ότι θα μας στενοχωρούσε. Έκανε μεγάλη προσπάθεια να μιλήσει στον αδελφό της το Θωμά, να του πει να μη στεναχωριέται και ότι τον αγαπάει.
“Ο θάνατος έρχεται σε όλους μας. Είναι δύσκολο όταν έρχεται νωρίς για ένα παιδάκι, αλλά όταν σκέφτομαι γιατί είμαστε εδώ, ποιός είναι πραγματικά ο σκοπός της ζωής μας, δεν είναι αυτά που δεν πρόλαβε να κάνει, αλλά είναι να μάθουμε να αγαπάμε και να λατρεύουμε το Θεό και αυτό μας κάνει να μην είμαστε εγωιστές, να αγαπάμε και να βοηθάμε τους άλλους”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.