Η ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑΣ...

Πρόκειται για μια πληθωρική και συναρπαστική γελοιότητα, που συντηρεί την παρουσία του μηδενός σ' όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου, δημιουργώντας παράλληλα όλες τις προυποθέσεις για την οδυνηρή περιπέτεια του Ελληνισμού, με τη δραματική της έξαρση και με τη συντελεσμένη αντιαισθητική της μορφή.


Ο ένας γνήσιος εκπρόσωπος της λούμπεν έκφρασης της τέχνης, που αποσκοπεί στη διέγερση των ενστίκτων με την κατευθυνόμενη σάτιρα, από μόνος του ενίοτε ένα "μελόδραμα" με στοιχεία γκροτέσκο, προσβλέποντας στην "κάθαρση", που βασίζεται στην εμπέδωση της γελοιότητας. Ο άλλος, δραματική ενσάρκωση της εθνικής περιπέτειας, ένας επίμονος Μυνχάουζεν της εξουσίας, που προσπαθεί να κτίσει ένα απροσδιόριστα πολύπλοκο μύθο, ένα παραμύθι, που στηρίζεται σε αθέμελες σκέψεις και αβάσιμες προβολές των ψυχικών πόθων του πλήθους...

Και οι δύο "πρωταγωνιστές" της υπερβολής στην έκφραση της νεοελληνικής διασκέδασης και στο "παρασκήνιο" ιδανικοί εκφραστές της υποκρισίας. Αυτοί και τόσοι άλλοι μας διασκεδάζουν και διασκεδάζουν με τα χάλια μας. Μας "παραμυθιάζουν" και παραμυθιάζονται ταυτόχρονα είτε από την απήχηση της υπερβολής, είτε από τη λαγνεία της εξουσίας.

Απαντες ωστόσο, προιόντος του χρόνου, διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στην έσχατη αβεβαιότητα του Τίποτα. Και στο τέλος αναγκαζόμαστε να προσβλέπουμε για τη...σωτηρία μας σ' ένα κόσμο πέρα από το εδώ και το τώρα.

Ολη η Ελλάδα ένα "τσαντίρι" αναμασημένης γελοιότητας, ένα "νεκροταφείο" προσδοκιών, μια μάζα λεξιμαγνική, αφού οι λέξεις πήραν τον κατήφορο. Και είναι δύσκολο να θρυμματιστεί αυτή η μάζα των λέξεων. Και εύκολα διαπιστώνει ο κυνικός παρατηρητής ότι ο λαός έμπλεξε εν πολλοίς στην επικίνδυνη περιπέτεια της πολιτικής, με την έννοια όμως της κομματικής εσωφθαλμίας, της αμετροέπειας, του ψέματος και της μωρίας.

Ετσι ο λαός συνεπαρμένος από τη κρυφή γοητεία της γελοιότητας και της ρητορείας, μεταπίπτει στη λοιδορία...

Ετσι κερδίζεται πολιτικός χρόνος. Ετσι οι "συνασπισμένοι" της μετριότητας και της αναίδειας, εξασφαλίζουν τη σιωπή και την ανοχή του λαού, ενώ ενισχύεται η προσδοκία των "διασκεδαστών" μας για περισσότερη και ακόμη περισσότερη διασκέδαση και καλοπέραση για τους ίδιους και τα τρωκτικά που τους περιβάλλουν...

 ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post