Γενιά του Πολυτεχνείου… Η πιο άχρηστη γενιά Ελλήνων όλων των εποχών μέρος 3ο.

Γενιά του Πολυτεχνείου



Η γενιά, που τα «έφαγε» όλα και χρεωκόπησε το κράτος.

Η γενιά, που, για να σωθεί η ίδια, ...«πούλησε» τα παιδιά της στο ΔΝΤ.

Συνέχεια...


Το ατομικό "πρωτείο" με αυτόν τον τρόπο έγινε συλλογικό "πρωτείο" …Το "πρωτείο" της συμμορίας του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα …Το πρωτείο της συμμορίας, που κυβερνά τη χώρα σχεδόν στο σύνολο της μεταπολίτευσης …Το πρωτείο της συμμορίας, που δηλώνει αυθαίρετα "σοσιαλιστική" και "αριστερή", γιατί αυτό επιβάλει το πολιτικό μάρκετινγκ του τύπου …"ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά". Γι' αυτόν τον λόγο ακόμα και σήμερα η νεολαιίστικη οργάνωση του ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται το Πολυτεχνείο και το σύμβολό του, που είναι μια ελληνική σημαία, ως ιδιοκτησία του. Σε μπαούλα της ΠΑΣΠ βρίσκεται η δήθεν "ηρωική" σημαία του Πολυτεχνείου.

Αυτή η συμμορία ήταν το απόλυτο κατακάθι της κοινωνίας. Παλιοί χαφιέδες της χουντικής ασφάλειας, οι οποίοι παρίσταναν τους αντιχουντικούς αγωνιστές. Παλιοί λακέδες του παρακράτους, οι οποίοι παρίσταναν τους "δημοκράτες" δημοσιογράφους. Παλιοί περιθωριακοί της τράκας και της ξεφτίλας. Χασικλήδες, οι οποίοι κινούνταν στα όρια της εμπορίας για τα έξοδά τους. Κοινά τεμπελόσκυλα, που λαθροβιούσαν στους τεκέδες και στα χαμαιτυπεία της Πρωτεύουσας. Κολομπαράδες, οι οποίοι, προκειμένου να ανελιχθούν στο σύστημα, εξυπηρετούσαν "δημοκράτες" εκδότες και άλλους ανώμαλους μεγαλοαστούς της πρωτεύουσας. Πούστηδες, οι οποίοι, προκειμένου να εξασφαλίσουν εραστές, αναλάμβαναν τις πιο βρόμικες αποστολές. Πόρνες πρόθυμες να κοιμηθούν με τον "μεγάλο τιμονιέρη", προκειμένου να διακριθούν στην πολιτική. Ζιγκολό της συμφοράς, οι οποίοι εξυπηρετούσαν πλούσιες γραίες. Ό,τι σκουπίδι υπήρχε στην Αθήνα, αφέθηκε ελεύθερο μετά την "πλημμύρα" που ακολούθησε της πτώσης της Χούντας. Ό,τι λύμα υπήρχε στην επαρχία, "αποστραγγιζόταν" κι αυτό στη μεγάλη "λεκάνη" της Πρωτεύουσας. Καθάρματα με την αρχαία σημασία του όρου …Σκουπίδια δηλαδή.

Αυτά όλα τα σκουπίδια, τα οποία αφέθηκαν να κατακλύσουν την πρωτεύουσα, ήταν που συνέθεσαν το ΠΑΚ του κακοποιού Ανδρέα. Το ΠΑΚ, το οποίο στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στον σκληρό κομματικό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ. Η Σάρα η Μάρα και το κακό συναπάντημα όλης της χώρας. Με αυτούς τους ανθρώπους του υποκόσμου στήθηκε η μεταπολίτευση. Αυτούς δυστυχώς ακολούθησαν οι φτωχοί και αναξιοπαθούντες της κοινωνίας. Με "θεμέλιο" τον Ανδρέα και "ακρογωνιαίους" λίθους τους "ήρωες" του Πολυτεχνείου "χτίστηκε" το άθλιο "οικοδόμημα" της μεταπολίτευσης. Με τη βοήθεια του παρακράτους, των ξένων ιμπεριαλιστών και των ντόπιων χαφιέδων τους, όλοι αυτοί σταδιακά κατέλαβαν όλους τους ζωτικούς μηχανισμούς της κοινωνίας. Με "μαγνήτη" τον Ανδρέα όλοι αυτοί άρχισαν να μονοπωλούν τους ευαίσθητους χώρους της κοινωνικής λειτουργίας. Αυτοί αυτοαναγορεύτηκαν "Αριστεροί" και "Σοσιαλιστές" και προσπαθούσαν να ζήσουν με το σύνθημα ο "λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά". Αυτοί ήταν η "Αριστερά" της μεταπολίτευσης.

Απλό κόλπο, στο οποίοι οι πάντες ήταν "μιλημένοι". Όσο "Αριστεροί" ήταν αυτοί, άλλο τόσο "Δεξιοί" ήταν οι απέναντί τους. Όλοι στο κόλπο. Θωράκισε το "μαγαζί" του ο Καραμανλής με το δήθεν "αντιδεξιό" παπανδρεϊκό σύνθημα. Θωράκισε το "μαγαζί" του ο Παπανδρέου με τη δήθεν "αντικομμουνιστική" άμυνα της Δεξιάς απέναντί του. Ο υπόδικος παιδεραστής έδειχνε τον καταδικασμένο βιαστή, για να εμφανιστεί σαν "καθαρός". Το παιχνίδι είχε ήδη στηθεί αριστοτεχνικά. Μέχρι να μάθει ο λαός τι σημαίνει "Αριστερά", θα έπρεπε να ζει, "μη ξεχνώντας" τι σημαίνει "Δεξιά". Για να μην του βάλουν "χέρι" οι "Δεξιοί", θα τον έσπρωχναν λίγο από "πίσω" οι "Αριστεροί".

Η επιτυχία αυτού του σχεδιασμού οφείλεται στην "ιδιοσυχνότητα" του παπανδρεϊσμού, τον οποίο εξέφραζε με τον πιο απόλυτο τρόπο ο ίδιος Ανδρέας. Ο παπανδρεϊσμός μοιάζει με ιδεολογία σ' ό,τι αφορά τον διαχωρισμό τόσο των φίλων και των εχθρών του όσο και των στόχων του. Είναι η "ιδεολογία" του ανίκανου, ο οποίος θέλει να προοδεύσει εις βάρος του ικανού. Είναι η "ιδεολογία" του τεμπέλη, ο οποίος θέλει να προοδεύσει εις βάρος του εργατικού. Είναι η "ιδεολογία" του βλάκα, ο οποίος θέλει να "καπελώσει" τον έξυπνο. Είναι η "ιδεολογία" του δειλού, ο οποίος θέλει να δοξαστεί εις βάρος του γενναίου. Είναι η "ιδεολογία" του "μη χειρότερου" Ανδρέα, που θέλει να "καπελώσει" μια κοινωνία αξίων ανθρώπων. Ανθρώπων, οι οποίοι είναι πιο έξυπνοι, πιο τίμιοι, πιο γενναίοι, πιο πατριώτες, πιο αξιόλογοι, πιο.... από αυτόν. Ανθρώπων που, αν ήταν λίγο πιο γενναίοι απ' ό,τι συνήθως, θα αρκούσε ένα ατύχημα στη Βουλιαγμένης, για τους "ξεφορτωθούν".

Ακριβώς εδώ βρίσκεται το μυστικό του παπανδρεϊσμού. Επειδή αναζητά το δύσκολο σε μια σύγκρουση και το οποίο είναι η νίκη του "αδύναμου" απέναντι στον δικαίως πιο ισχυρό, είναι "συμπαθές" στους αναξιοπαθούντες της κοινωνίας. Ο δικαίως ικανός ταυτίζεται με τον αδίκως ισχυρό και αυτό προκαλεί παρανοήσεις. Προκαλεί τα ένστικτα της κοινωνίας και δημιουργεί μια παράλογη ταύτιση μεταξύ των ανίκανων της κοινωνίας και των αδυνάμων της. Ταύτιση ανάμεσα σ' αυτούς που θέλουν να διακριθούν χωρίς προσόντα και σ' αυτούς που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Επειδή αυτοί οι δεύτεροι μοιάζουν "επιφανειακά" με τους πρώτους, τους "ακολουθούν". Ενώ οι φτωχοί και οι αποκλεισμένοι είναι αδύναμοι για άλλους λόγους, εντούτοις ευθυγραμμίζονται με τους τεμπέληδες, τους δειλούς και τους ανίκανους, όταν μάχονται υπό δυσμενείς συνθήκες. Αυτό είναι όλο το μυστικό.

Το ΠΑΣΟΚ είχε μόνιμη επαφή με την εξουσία, γιατί κατόρθωνε και έπειθε τους φτωχούς και τους κοινωνικά αποκλεισμένους ότι θα τους βοηθήσει να "σπάσουν" τα "στεγανά" της κοινωνίας. Ότι θα τους βοηθήσει να "νικήσουν" στη ζωή τους. Το ΠΑΣΟΚ είχε μόνιμη επαφή με την εξουσία, γιατί ο παπανδρεϊσμός δημιουργούσε μαζικά συνενόχους σε ομόκεντρους "κύκλους". Στον έναν ανάξιο "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε μεγάλη καριέρα, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε αρκετούς φτωχούς μια ταπεινή θέση στο δημόσιο. Στον έναν δειλό "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε μεγάλη δόξα, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε ανθρώπους χωρίς μέσον μια καλή προαγωγή ή μια προνομιακή μετάθεση. Στον έναν τεμπέλη "ήρωα", που ο παπανδρεϊσμός εξασφάλιζε ένα καλό δάνειο, ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και έδινε σε ταλαίπωρους μια αυθαίρετη σύνταξη. Τζάμπα πράμα… και μάλιστα με έξοδα του δημοσίου, αν σκεφτεί κάποιος τα κέρδη των πονηρών.

Αυτή η πυραμίδα συμφερόντων είναι εκείνη, που δίνει στο ΠΑΣΟΚ τη μακροβιότητα και την ισχύ του. Ο μικρός "κύκλος" βολεμένων γύρω από τον "πατέρα" του Πολυτεχνείου δημιουργεί μεγαλύτερους "κύκλους" βολεμάτων, οι οποίοι φτάνουν στα απώτατα όρια της κοινωνίας. Έτσι εξασφαλίζονται για την οικογένεια Παπανδρέου κοινωνικοί σύμμαχοι, που την καθιστούν πανίσχυρη. Οι λίγοι "παπανδρεϊκοί", οι οποίοι έχουν γίνει διάσημοι και πλούσιοι εξαιτίας της και χρωστάνε πολλά στην οικογένεια Παπανδρέου, ταυτίζονται με τους πολλούς "πασόκους", οι οποίοι απλά φάγανε λίγο "ψωμάκι" εξαιτίας του κόμματος. Το ένα συντηρεί το άλλο και η πορεία μέσα στον χρόνο είναι εξασφαλισμένη. Η οικογένεια βρίσκει "ορκισμένους" πανίσχυρους οπαδούς να την υπερασπιστούν ό,τι κι αν κάνει και παράλληλα δεν χάνεται, γιατί την στηρίζει μια μεγάλη μάζα φουκαράδων, που αισθάνεται μια ηθική "υποχρέωση" απέναντί της.

Όλοι οι Παπανδρέου είχαν τις δυνατότητες να συντηρήσουν αυτήν την "ιδεολογία". Ο καθένας για τους δικούς του λόγους και εξαιτίας των δικών του χαρακτηριστικών διαιώνισαν την κατάσταση. Έτσι γεννήθηκε ο παπανδρεϊσμός του δειλού Γεωργίου, ο οποίος ήθελε να διακριθεί σε μια γενναία κοινωνία, που είχε αντισταθεί στους Ναζί κατακτητές. Έτσι επέζησε ο παπανδρεϊσμός του τεμπέλη Ανδρέα, ο οποίος ήθελε να διακριθεί σε μια κοινωνία σκληρά εργαζομένων, που είχε ρίξει μια Χούντα. Έτσι φιλοδοξεί να επιβιώσει ο παπανδρεϊσμός του βλάκα Γιωργάκη, ο οποίος θέλει να διακριθεί σε μια σύγχρονη κοινωνία, η οποία —δεν γνώρισε την ανέχεια και έχει μορφωθεί— αναζητά το "βήμα" της.

Με αυτόν τον τρόπο συντηρείται ακόμα και σήμερα η κοινωνική "πυραμίδα", που διατηρεί τον πάτο στη κορυφή. Με αυτόν τον τρόπο η ελληνική κοινωνία λειτουργεί ανάποδα και βασιλεύει η αναξιοκρατία. Η αναξιοκρατία, η οποία θίγει την κοινωνία και άρα τους πολλούς και δυστυχώς διαιωνίζεται πολλές φορές με ψήφους των πολλών. Αυτή ήταν η επιτυχία του παπανδρεϊσμού, που "διαπότισε" τη γενιά του Πολυτεχνείου. Στήριζε ο κόσμος με την ψήφο του αυτήν την αθλιότητα. Μια γενιά "καμένη" από την κορυφή μέχρι τη βάση. Μια γενιά, η οποία ποτέ δεν κατάλαβε τι πραγματικά είναι κορυφή και τι πάτος. Μια γενιά, η οποία έστησε μια κοινωνική "πυραμίδα" και η οποία στην πραγματικότητα είναι ένα χωνί βυθισμένο στα κοινωνικά "σκατά". Εκεί όπου αναζητά τους "κορυφαίους".

Τα αποτελέσματα ήταν αυτά, τα οποία "απολαύσαμε" καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Το "κατακάθι" εγκαταστάθηκε μόνιμα στην κορυφή της κοινωνίας. Οι "τελευταίοι" ανέλαβαν σαν "πρώτοι" να "ηγηθούν" της κοινωνίας. Οι προδότες ανέλαβαν να εκφράσουν τους πατριώτες. Οι τεμπέληδες και οι άεργοι ανέλαβαν να διεκδικήσουν δικαιώματα για λογαριασμό των εργαζομένων. Οι δημόσιοι υπάλληλοι ανέλαβαν να "προστατεύσουν" τους ιδιωτικούς υπάλληλους. Οι αστοί ανέλαβαν να εκφράσουν τα "δίκια" της αγροτιάς.

Άνθρωπος, ο οποίος δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τη φασολιά από τη μηλιά μιλούσε, σαν εκπρόσωπος των αγροτών, επειδή είχε επαναστατικό "μπακγράουντ", άσχετα αν η μόνη τσάπα που είχε ποτέ στη ζωή του ήταν σε επάργυρο μπρελόκ της ΠΑΣΕΓΕΣ. Ό,τι μέχρι τότε απαγόρευε η λογική, έγινε μια καθημερινότητα. Γιατί; Γιατί επικεφαλής δεν ήταν οι κοινοί εκπρόσωποι των κοινωνικών τάξεων. Επικεφαλής αυτών των τάξεων ήταν οι "ήρωες". Ο "Όλυμπος" είχε κατέβει στην Ελλάδα και οδηγούσε την ελληνική κοινωνία στη "θέωση". Οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου που θα οδηγούσαν την γενιά τους στον "παράδεισο".

Δεν μιλάμε για απλή επιβίωση. Μιλάμε για υψηλούς στόχους. Οι άνθρωποι ήταν "ημίθεοι". Δεν θα άλλαζαν μόνον την Ελλάδα, αλλά και όλο τον κόσμο. Ο "ήρωας" Ανδρέας θα έσωζε τον Τρίτο Κόσμο και οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου θα έσωζαν την Ελλάδα. Δεν ήταν κοινοί δημόσιοι υπάλληλοι ή αστοί ή τεμπέληδες …Ήταν "ήρωες". Ο "ηρωισμός" τους τραγουδιόταν κάθε χρόνο. Το κράτος είχε αργία στην επέτειο του ηρωισμού τους. Τα σχολεία στολίζονταν σαν επαρχιακές ταβέρνες και έκαναν εκδηλώσεις. Όλοι οι επίδοξοι "διάδοχοί" τους έκαναν "πρόβες" ηρωισμού και πετροπόλεμου εκείνη την ημέρα με την αστυνομία. Κάθε χρόνο την ίδια μέρα καίγονταν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, για να "θυμάται" ο λαός τη μεγάλη "πυρκαγιά".

Ο ένας χώρος μετά τον άλλο "αλώνονταν" από τους "ήρωες". Στον συνδικαλισμό κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Πρωτόπαπα, Πολυζωγόπουλου και Παναγόπουλου. Στη δημοσιογραφία κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Φυντανίδη, Ψυχάρη και Κωστόπουλου. Στην πολιτική κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Τσοχατζόπουλου, Σιφουνάκη και Μαντέλη, Στην τέχνη κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Μελίνας, Ταχτσίδων και Θεοδωράκηδων. Στην πνευματική κοινότητα κυριαρχούσαν σκουπίδια τύπου Βερέμη, Βέλτσου και Μεταξόπουλου. Όλοι αυτοί είχαν συνθέσει μια συμμορία ανίκητη.

Όποιον και να αμφισβητούσες, έρχονταν οι υπόλοιποι και σε "σακάτευαν". Όποιον και να πολεμούσες, είχες απέναντί σου ένα πανίσχυρο μπλοκ με άπειρα μέσα και δύναμη να αμυνθεί και να σου προκαλέσει ζημιά. Ένα μπλοκ, το οποίο απειλούσε ακόμα και με βία, εφόσον συνδεόταν άμεσα με παρακρατικές και δήθεν τρομοκρατικές οργανώσεις. Ένα μπλοκ, το οποίο αντιλήφθηκε γρήγορα την αξία της "διαπλοκής" και φρόντισε να δημιουργήσει και να συνδεθεί με μια οικονομική ελίτ όμοιας καταγωγής και ανάλογης ποιότητας. Ποιότητας του χειρίστου είδους τύπου Κόκκαλη, Μπόμπολα και Λαμπράκη. Όλοι "δημοκράτες", "αριστεροί" φίλοι του Ανδρέα και βέβαια κλέφτες του δημοσίου πλούτου.

Αυτή η γενιά είναι που σήμερα χρεοκόπησε. Η γενιά, που αφού συμμετείχε σε ένα πρωτοφανές πλιάτσικο τριάντα και πλέον χρόνων, αφήνει πίσω της "συντρίμμια". Η γενιά, η οποία μας έβαλε στο ΔΝΤ. Η γενιά, η οποία παρέδωσε το ελληνικό κράτος σε ξένους κατακτητές. Η γενιά, η οποία κληρονόμησε τα πάντα και αφήνει στους κληρονόμους της μόνον χρέη. Όχι απλά δεν αφήνουν ως γενιά τίποτε ως "κληρονομιά" για τους επόμενους, αλλά υποθηκεύουν τα πάντα εις βάρος όλων των μελλοντικών γενιών. Κατέστρεψαν ό,τι παρέλαβαν και άρα τις διαδοχικές κληρονομιές πολλών γενιών Ελλήνων και ταυτόχρονα "κληροδοτούν" απίστευτα χρέη στους επόμενους.

Τίποτε δεν έχουν αφήσει. Ακόμα κι αυτά που θεωρούνται ως αδύνατον να πειραχθούν, τα έχουν πειράξει. Μοιράζουν υπηκοότητες χωρίς κριτήρια και απειλούν με αλλοίωση το ίδιο το ελληνικό έθνος. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους ν' αλλάξουν την ελληνική γραμματική, για να μην "μπερδεύονται" οι λαθρομετανάστες. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους να δώσουν στους Έλληνες και δεύτερη επίσημη γλώσσα. Έχουν συμφωνήσει με τους ξένους να "αμβλύνουν" τις "γωνίες" της ελληνικής ιστορίας, για να μην ενοχλούνται οι γείτονες. Έχουν συμφωνήσει να παραδώσουν το κεφάλαιο "Μακεδονία" στους σκοπιανούς χασισέμπορους του Σόρος. Στο μέλλον δεν θα υπάρχουν αυθεντικοί Έλληνες στο νότιο άκρο των Βαλκανίων. Θα υπάρχουν κάποιοι περίεργοι φτωχοί "σερβιτόροι" των ισχυρών, οι οποίοι δεν θα μιλάνε κανονικά ελληνικά και θα σκοτώνονται σε συνωστισμούς, όπως κάποιοι πρόγονοί τους. Όταν δεχόμαστε σήμερα οι "Μακεδόνες" να μιλάνε σλαβικά, γιατί να μιλάνε στο μέλλον οι Έλληνες ελληνικά;

Αυτά έχουν συμφωνήσει με τα αφεντικά τους. Με τους "δανειστές" μας. Εκτελώντας τις εντολές αυτών των δανειστών, έχουν αρχίσει να δημιουργούν συνθήκες μη αναστρέψιμες. Συνθήκες, οι οποίες δεν θα μπορούν ν' ανατραπούν από τους Έλληνες, ακόμα κι αν το θέλουν. Με τον προδοτικό Καλλικράτη και τα δικαιώματα που έδωσαν αυθαίρετα στη μωαμεθανική μειονότητα και στους λαθρομετανάστες, στην πραγματικότητα "παγιδεύουν" με "δυναμίτες" το σύνολο του εθνικού κρατικού "οικοδομήματος". Ακυρώνουν τον κόπο και τη θυσία της γενιάς του πολέμου. Ταυτόχρονα με την αθλιότητά τους ακυρώνουν τον κόπο και τη θυσία της γενιάς της ανασυγκρότησης. Έχουν ξεπουλήσει το σύνολο των μεγάλων κερδοφόρων και ζωτικής σημασίας για την κοινωνική λειτουργία ΔΕΚΟ. Έχουν αδειάσει τα ασφαλιστικά ταμεία και έχουν φτάσει στο σημείο να ενοχλούνται που ζουν οι προηγούμενοι και πρέπει να εισπράξουν τις συντάξεις τους.

Όμως, ως γνήσια παράσιτα, δεν αρκούνται στο να λεηλατήσουν τις προηγούμενες γενιές …Λεηλατούν και τις επόμενες. Δεν ξεπούλησαν τα πάντα και κατέφαγαν τα πάντα …Υποθήκευσαν τα πάντα. Δεν έφαγαν μόνον τα υπάρχοντα …Τρώνε και τα μη υπάρχοντα. Παίρνουν διαρκώς νέα δάνεια, υποθηκεύοντας και το μέλλον της νέας γενιάς. Υποθήκευσαν τα πάντα γι' αυτά τα δάνεια. Γι' αυτόν τον λόγο μπήκαν στο ΔΝΤ. Γι' αυτόν τον λόγο μας έβαλαν στο ΔΝΤ. Προκειμένου οι ίδιοι ν' αποφύγουν το κόστος της καταστροφής, την οποία οι ίδιοι προκάλεσαν, μετακινούν την εκδήλωσή της. Προκειμένου να εισπράξουν τις δικές τους συντάξεις, θα ξεπουλήσουν και τη λιγοστή κληρονομιά, η οποία απέμεινε για την επόμενη γενιά. Προκειμένου να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων στο "βάθος" του χρόνου, που αφορά μόνον τους ίδιους, βάζουν το μέλλον του ελληνισμού στο "σφαγείο".

Η επόμενη γενιά αυτής του Πολυτεχνείου προβλέπεται να εργάζεται αποκλειστικά και μόνον, για να εισπράξει τη σύνταξή της η γενιά του Πολυτεχνείου. Δεν προβλέπεται σύνταξη γι' αυτήν τη γενιά. Ακόμα όμως κι αυτό δεν φτάνει. Σε μια καταστραμμένη οικονομία δεν φτάνουν ούτε οι εισφορές των λίγων εργαζομένων για τις "ρυθμισμένα" πολύ πλούσιες συντάξεις της γενιάς των "ηρώων". Την ώρα που γράφεται το κείμενο αυτό, κάθονται και καταγράφουν το εναπομείναν δημόσιο κεφάλαιο. Το καταγράφουν, για να το πουλήσουν. Να το πουλήσουν για "ψίχουλα", για να εξασφαλίσουν τις συντάξεις τους. Να εξασφαλίσουν το "σαρκίο" τους. Παραπέρα δεν τους ενδιαφέρει τι θα γίνει. Το σκατοσάκουλό τους να γεμίζει, για όσο διάστημα υπάρχει. Το θηριώδες σκατοσάκουλο, αν κρίνουμε από τα μεγέθη των Πάγκαλων και των Βενιζέλων. Καμία μελλοντική γενιά Ελλήνων δεν πρόκειται να επιβιώσει, αν φορτωθεί τα χρέη, τα οποία μεθοδεύουν να της φορτώσουν οι άχρηστοι.

Αυτά είναι τα τελικά κατορθώματα της γενιάς του Πολυτεχνείου. Τα κατορθώματα των "ηρώων". Τα κατορθώματα αυτών, οι οποίοι ανέβηκαν στην κορυφή της κοινωνίας, πετώντας την ημέρα πέτρες και καδρόνια στην αστυνομία και κυκλοφορώντας με αυτοκίνητα ξένων πρεσβειών τη νύχτα. Τα κατορθώματα αυτών, οι οποίοι "πολέμησαν" τους ιμπεριαλιστές με τα "σκονάκια" που έπαιρναν από την αμερικανική πρεσβεία. Η γενιά, η οποία τα έφαγε όλα και επειδή τελείωσαν όλα, βιάζεται να βγει στην πρόωρη σύνταξη, που εξασφαλίζει η διαχείριση του ΔΝΤ. Η γενιά, η οποία μας παρέδωσε ένα χάος …και έναν Γιωργάκη να μας κυβερνά. Τον Εβραίο εισπράκτορα της Goldman Sachs.

Αυτά είναι τα "μεγάλα" και "θαυμαστά", που μας παρέδωσε η γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά της χρεοκοπίας. Η γενιά, η οποία κατάφερε και χρεοκόπησε, παρ’ όλο που είχε τη μεγαλύτερη "πίστωση" στην ελληνική ιστορία. Η γενιά, η οποία μας παρέδωσε μια κατεστραμμένη πατρίδα και έναν γνήσιο Παπανδρέου, για να γίνει "πατέρας" της επόμενης γενιάς. Στο ίδιο έργο θεατές. Επιχειρούν να ξανατραβήξουν τα "σκατά" από τον πάτο της κοινωνίας, ώστε να διαιωνιστεί η κατάσταση. Τα "παιδιά" του Ανδρέα αποφάσισαν να βάλουν επικεφαλής της κοινωνίας μας το γνήσιο παιδί του Ανδρέα. Μαζί μ' αυτόν όλα τα φυσικά παιδιά των πρωταγωνιστών και συνεταίρων του Ανδρέα. Ο Κωστάκης του Καραμανλή και η Ντορούλα του Μητσοτάκη.

Σκαλίζουν στον "πάτο" της κοινωνίας, για να επαναλάβουν και στη νέα γενιά την ίδια επιτυχία. Προσπαθούν να μετατρέψουν τον άχρηστο Γιωργάκη σε "καρφί" του πάτου της κοινωνίας, αλλά δεν μπορούν. Προσπαθεί ο φουκαράς να δημιουργήσει τη νέα "συμμετοχική" δημοκρατία της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αλλά κανένας δεν τσιμπάει. Τον έντυσαν με κολλάν, πορτοκαλί παπούτσια και Mp3, για να τον εμφανίσουν σαν τον μοντέρνο "πατέρα" μιας μοντέρνας και σύγχρονης γενιάς, αλλά αυτός τούς βγήκε λίγο σαν gay σε εκδηλώσεις "υπερηφάνειας". Τίποτε δεν τους πιάνει με τον Γιωργάκη. Ενώ είναι μια αυθεντική "κουράδα" του πάτου, δεν τους κολλάει εύκολα στο "ταβάνι", ώστε να γυρίσουν ανάποδα την επόμενη γενιά. Δεν στέκεται με τίποτε όρθιο το ανάποδο "τσουβάλι" της Νέας Εποχής.

Τα ανάλογα προβλήματα έχουν και στην πλαισίωσή του. Προσπάθησαν τα αφεντικά του να βάλουν το χέρι τους στα "σκατά" μέσω των Δεκεμβριανών, αλλά ούτε αυτό τους έπιασε. Αμόλησαν τη νεολαία στους δρόμους, για ν' αρπάξουν και να δοξάσουν τους χειρότερους, αλλά δεν κατάφεραν πολλά πράγματα. Αμόλησαν, όπως αποδείχθηκε —από τους συλληφθέντες— τα δικά τους φυσικά παιδιά, για να τους μιμηθούν στην εύκολη "επιτυχία". Δυστυχώς όμως γι' αυτούς δεν πέτυχε η μεθόδευση. Δεν έφτασαν τα "καδρόνια", οι "μολότωφ" και οι "πέτρες", για να δημιουργήσουν ανάμεσα στα δικά τους παιδιά νέες Δαμανάκησες και Παπαχρήστους. Ό,τι κι αν έκαναν μέχρι τώρα, για να επαναλάβουν το "θαύμα" του Πολυτεχνείου, δεν τους "έπιασε". Ό,τι κι αν έκαναν, για να μεταφέρουν την παθογένεια της γενιάς του Πολυτεχνείου στην επόμενη γενιά, δεν λειτούργησε. Προώθησαν νεότερους Ραγκούσηδες και Πεταλωτήδες, αλλά αυτοί δεν μπορούν να τραβήξουν στον "πάτο" τη γενιά τους.

Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πλέον τι συμβαίνει. Αντιλαμβάνεται τον λόγο, που αυτή η γενιά των πονηρών και αθλίων έβαλε επικεφαλής της έναν βλάκα όπως τον Γιώργο. Γιατί; Για να την εξασφαλίσει. Για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της και την ατιμωρησία της. Στο ΔΝΤ μπήκαμε για πολύ απλούς λόγους. Μπήκαμε, για να εξακολουθήσει ο Ανδρέας ή ο Θεοδωράκης να "ζουν" και μας "φωτίζουν" με το σκότος τους. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο κάθε Τσοχατζόπουλος τα σπίτια του και να μην τιμωρηθεί. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο Λαλιώτης το "σπιτάκι" που κληρονόμησε από τον παππού του. Μπήκαμε, για να εξασφαλίσει ο κάθε Μαντέλης τις χορηγίες του, χωρίς να τιμωρηθεί. Μαζί μ' αυτούς να εξασφαλίσουν τα τεμπελόσκυλα και τα παράσιτα των ξεπουλημένων ΔΕΚΟ τα όσα "πρόωρα" εξασφάλισαν στις συμφωνίες τους με τους δανειστές μας …Τους γενναιόδωρους μόνο μ' αυτούς δανειστές μας. Γι' αυτό μπήκαμε στο ΔΝΤ.

Η γενιά, η οποία με τις "πλάτες" των αφεντικών ανέλαβε τη διαχείριση εις βάρος της προηγούμενης, εκμεταλλεύεται τις ίδιες "πλάτες", για να μην παραδώσει κανονικά τη διαχείριση στην επόμενη γενιά. Αυτή η παράδοση είναι που την τρομοκρατεί τώρα. Αυτήν φοβούνται τώρα και γι' αυτό είναι τόσο υπάκουα παιδιά στους δανειστές μας. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανοίξει εσπευσμένα όλους τους επικίνδυνους φακέλους που τους αφορούν. Με δικές τους εξεταστικές προσπαθούν να κλείσουν όλα τα δικά τους θέματα. Εξεταστική για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, εξεταστική για το "μαγείρεμα" οικονομικών στοιχείων, εξεταστική για τα δομημένα ομόλογα, Βατοπέδια και Siemens κλπ.. Προσπαθούν να αυτοαπαλλαγούν και να δημιουργήσουν δεδικασμένα, τα οποία θα απαγορεύουν στην επόμενη γενιά να τους κρίνει και άρα και να μπορεί να τους τιμωρήσει. Οι σημερινοί διαχειριστές "αυτοκρίνονται", για ν' αναγκάσουν τους επόμενους ν' αναλάβουν διαχείριση χωρίς να τους κρίνουν. Όλα αυτά βέβαια και πάλι με τις "πλάτες" των αφεντικών τους.

Φιλοδοξούν να παραδώσουν την πραγματική διαχείριση στους ξένους του ΔΝΤ, ώστε η επόμενη γενιά να κυβερνηθεί από υπαλλήλους του ΔΝΤ. Να κατακτηθεί η χώρα από το ΔΝΤ, ώστε η επόμενη γενιά να κυβερνηθεί από επιλεγμένους και διορισμένους υπαλλήλους του ΔΝΤ. Υπαλλήλους, οι οποίοι ποτέ δεν θα τολμήσουν να πειράξουν τα κοπρόσκυλα της γενιάς του Πολυτεχνείου. Υπαλλήλους, οι οποίοι ποτέ δεν θ' ανοίξουν τους "φακέλους" της διαφθοράς και της προδοσίας των "ηρώων". Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουν σαν θεό τους έναν βλάκα όπως τον Γιώργο. Ο Γιώργος είναι ο εκλεκτός του ΔΝΤ και ο μόνος που μπορεί να τους υποσχεθεί σωτηρία. Γι' αυτόν τον λόγο τούς υπόσχεται άπειρες εξεταστικές επιτροπές για τα θέματα που τους απειλούν. Θα γίνει με τις εξεταστικές ό,τι έγινε με τον "φάκελο" της Κύπρου. Όσα μάθαμε τριανταπέντε χρόνια για την Κύπρο άλλα τόσα θα μάθουμε και για τα σκάνδαλα. Η γενιά, η οποία μας κόστισε μισή Κύπρο για να "διοριστεί", θα μας κοστίσει μισό Αιγαίο για να "συνταξιοδοτηθεί", χωρίς να κινδυνεύσουν τα κλοπιμαία της.

Όμως, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Ο κόσμος, έστω και την τελευταία στιγμή, δείχνει ότι δεν θα πιαστεί εκ νέου θύμα. Στις πρόσφατες εκλογές με την τεράστια αποχή τούς έστειλε το μήνυμα. Ο λαός τούς έδειξε ότι δεν θέλει να τους βλέπει ούτε "ζωγραφιστούς", άσχετα αν αυτοί εξακολουθούν να επιμένουν να τον "σώσουν". Βέβαια —και για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι— δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τα σωστά, που έκανε αυτή η γενιά. Είναι σχεδόν βέβαιο, για παράδειγμα, ότι οι Έλληνες δεν θα πεθάνουν από το παθητικό κάπνισμα. Μπορεί να πεθάνουν από την πείνα ή από κανέναν συνωστισμό, αλλά όχι από τον καπνό. Φροντίζει γι' αυτό η γενιά του Πολυτεχνείου. Είναι αποφασισμένοι να μας σώσουν από το παθητικό κάπνισμα. Θα μας σώσουν, ακόμα και χωρίς να το θέλουμε. Ακόμα και επιβάλλοντάς μας πρόστιμα. Να μείνει και λίγο επιπλέον κέρδος και στους ίδιους.

Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι το "έργο" της Μεταπολίτευσης τελειώνει. Καλώς ή κακώς, εύκολα ή δύσκολα, τελειώνει. Τελειώνει, όχι γιατί "ξύπνησε" απότομα ο κόσμος, αλλά γιατί τελείωσαν τα "υπνωτικά" του συστήματος. Δεν έχουν άλλα περιθώρια. Έκλεισε ο κύκλος της Μεταπολίτευσης, γιατί ολοκληρώθηκε και η επήρεια του "χαπιού" της Αριστεράς. Απλά πράγματα. Από το 1950 μέχρι το 1980 ο λαός ήταν "υπνωτισμένος" από το "χάπι" της Δεξιάς. Για τριάντα χρόνια δούλευε άψογα αυτό το "χάπι" …Για να μην μας κυβερνήσουν οι σταλινικοί προλετάριοι, οι Έλληνες προτιμούσαν τα "σκατά" της Δεξιάς. Από το 1980 μέχρι το 2010 ο λαός ήταν "υπνωτισμένος" από το "χάπι" της Αριστεράς. Για τριάντα επίσης χρόνια δούλευε αυτό το "χάπι" …Για να μην μας κυβερνήσει η Δεξιά, οι Έλληνες προτιμούσαν τα "σκατά" της Αριστεράς.

Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Οι ίδιοι ξένοι ιμπεριαλιστικοί παράγοντες ήταν αυτοί, οι οποίοι μόνιμα μας έδιναν τα δήθεν διαφορετικά "χάπια". Οι Αγγλοαμερικανοί μάς έδωσαν το "χάπι" της Δεξιάς με "νοσοκόμο" τον Γεώργιο Παπανδρέου. Αυτόν, ο οποίος μας οδήγησε στον εμφύλιο και έχτισε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα. Αυτόν, ο οποίος θεμελίωσε τη σκληρή μεταπολεμική "Δεξιά". Αυτήν τη "Δεξιά", την οποία δεν θα "ξεχνούσε" ο δήθεν αριστερός γιος του. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος, ως "νοσοκόμος" των ίδιων Αγγλοαμερικανών, μας έδωσε το "χάπι" της Αριστεράς. Της Αριστεράς της δήθεν "αντίστασης", αλλά και των κομματικών βολεμάτων και της αναξιοκρατίας των "ηρώων". Τώρα, που τελειώνει η επήρεια αυτού του "χαπιού", έρχεται ο δικός του γιος να το εκμεταλλευτεί. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι επέλεξαν τους προηγούμενους Παπανδρέου ως "νοσοκόμους", είναι αυτοί, οι οποίοι σήμερα μας εμφανίζουν ως "νοσοκόμο" τους και τον Γιωργάκη. Τον τρίτο στη σειρά Παπανδρέου. Προσπαθεί αυτός ο βλάκας να μας δώσει το νέο "χάπι" της ραγκουσικής αξιοκρατίας, της πράσινης ανάπτυξης και της ΔΝΤκής "σωτηρίας".

Δυστυχώς όμως γι' αυτόν δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Τώρα τελείωσαν οι χρήσιμοι "βάρβαροι" και έμειναν μόνον τα "σκατά". Ο λαός είδε πλέον καί τις δύο όψεις της Σελήνης. Ο λαός, που δεν "ξεχνά" τι σημαίνει Δεξιά, "έμαθε" ακριβά τι σημαίνει Αριστερά. Είναι θέμα χρόνου να έρθουν όλοι αυτοί αντιμέτωποι με έναν λαό, ο οποίος θα "ξυπνήσει" βίαια και θα πρέπει να δώσει τη μάχη της επιβίωσης. Είναι βέβαιο ότι αυτός ο λαός θα βρει αναγκαστικά τις δυνάμεις για να επιβιώσει. Δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Τη γενιά του Πολυτεχνείου θα τη διαδεχθεί μια νέα γενιά πολύ πιο δυναμική, άξια και γενναία. Γιατί είμαστε τόσο σίγουροι; Γιατί απλούστατα δεν μπορεί καμία γενιά να είναι χειρότερη από τον "πάτο" του Πολυτεχνείου. Αρκεί να είναι γενιά ανθρώπων και θα τα καταφέρει.

Αυτό είναι, που στην πραγματικότητα τρομοκρατεί τη γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά των χαφιέδων των τεμπέληδων και των διεφθαρμένων δεν πρόλαβε να "μολύνει" την επόμενη γενιά με τη δική της παθογένεια. Δεν μπόρεσε να τη "μπολιάσει" με τον "ηρωισμό" της CIA και της Μοσάντ. Ήταν πολύ απασχολημένη με το πλιάτσικο και δεν έβλεπε ότι ο χρόνος της τελείωνε. Γέρασαν οι "ήρωες" και ακόμα νομίζουν ότι είναι τζόβενοι και τσαμπουκάδες. Επειδή βάφουν τα μαλλιά τους και ψευτοτσαμπουκαλεύονται απέναντι στους δικούς τους αστυνομικούς, νομίζουν ότι ακόμα μπορούν να τρομοκρατούν τον κόσμο. Ακόμα γελάει ο κόσμος με τον Παναγόπουλο, ο οποίος ως κινητή χαβουζοχοληστερίνη όρμηξε να χτυπήσει αυτούς που του επιτέθηκαν. Αυτή η γενιά στη δύση της θα υποκύψει στη φύση και στους νόμους της. Είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει ν' αντισταθεί για πολύ ακόμα στη δύναμη και την πίεση της νεότερης γενιάς. Μιας γενιάς εξαιρετικά μορφωμένης και καθαρής, εφόσον δεν έπεσε θύμα κάποιου μαζικού καπελώματός της. Μια γενιά, η οποία δεν έχει ακόμα τους ήρωές της, γιατί ακόμα δεν έχει δώσει τις μάχες της.

Από τη στιγμή που αυτές οι μάχες δεν έχουν "στηθεί", ευνόητο είναι ότι δεν θα υπάρχουν οι παρενέργειες των στημένων καταστάσεων. Ευνόητο είναι ότι αυτή η γενιά θα διακρίνεται από μια στοιχειώδη αξιοκρατία. Γι' αυτόν τον λόγο είμαστε αισιόδοξοι. Η γενιά που ακολουθεί είναι βέβαιο ότι δεν θα δεχθεί να ζήσει σκλαβωμένη, για να παραμείνουν πλούσιοι και ατιμώρητοι οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου. Είναι βέβαιο ότι δεν θα δεχθεί να ζει με τις στερήσεις που μας επιβάλει το ΔΝΤ, μόνο και μόνο για να πάρει την "ηρωική" του σύνταξη ο Πρωτόπαπας ή ο Πολυζωγόπουλος. Η γενιά, η οποία εκ των πραγμάτων θ' αναγκαστεί να γίνει σκληρή, εφόσον θα κληθεί να επιβιώσει σε συνθήκες απόλυτης κρίσης. Αυτή η γενιά, που ακολουθεί, δεν θα δεχθεί ν' αναλάβει τη διαχείριση, χωρίς να ελέγξει αυτά τα οποία παραλαμβάνει. Δεν θα δεχθεί να την "πατήσει", όπως η μεταπολεμική γενιά. Δεν θα δεχθεί να πληρώσει σφάλματα άλλων. Δεν θα δεχθεί να "φορτωθεί" a priori τα σφάλματα μιας άλλης γενιάς …Πόσο μάλλον μιας γενιάς άχρηστης, προδοτικής και διεφθαρμένης.

Αυτό είναι που φοβούνται τα σκουπίδια του Πολυτεχνείου. Φοβούνται τους σαραντάχρονους και σαρανταπεντάχρονους δικαστές και πολιτικούς, οι οποίοι πολύ σύντομα θα αναλάβουν να παραλάβουν τη διαχείριση. Φοβούνται τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν κινούνται από τα ίδια "ελατήρια" κι ούτε ελέγχονται με τις ίδιες συλλογικές συνενοχές. Αυτό βέβαια δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο. Παντού στην Ευρώπη της χρεοκοπίας το ίδιο συμβαίνει. Για όσο διάστημα θα επιμένουν οι προηγούμενοι να φορτώνουν τα κόστη των λαθών τους στους επόμενους, τόσο πιο πολύ "λάδι" θα ρίχνουν σε μια "φωτιά", η οποία θα απειλεί τα πάντα με "πυρκαγιά". Όλο και πιο συχνά θα βλέπουμε φαινόμενα αμφισβήτησης και προσπάθειας ανατροπής της σημερινής κυρίαρχης και φθαρμένης γενιάς. Τους επαγγελματίες "επαναστάτες" των μυστικών υπηρεσιών θα τους απειλήσουν αυθεντικοί επαναστάτες. Τον πολυτεχνειακού τύπου χαφιέ του "Μάη" Κον Μπετίτ σύντομα θα τον σακατέψει η δύναμη του τραχύ αλλά αυθεντικού Καντονά. Ξεκίνησε ο πόλεμος της διαδοχής και θα δούμε όλα τα επεισόδιά του.



"…Ρε το είπαμε ...ξέρουμε ποιος είναι ο Παπαχρήστος" ...δυστυχώς γι' αυτόν.



Ένα άρθρο από ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΪΑΝΟΥ



Πηγή eamb-ydrohoos.blogspot.com

RAMNOUSIA