Σελίδες
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
Ελένη
Σα μικρά καράβια που αρμενίζουνε και σφυρίζουν κάθε που θα συναντηθούν, έτσι περνάμε βιαστικά. Μα ίσα-ίσα μια ματιά φτάνει για να γεμίσει το αμπάρι μας με τρέχουσες στιγμές, που θα ξεχάσουμε γρήγορα και θα θυμηθούμε αργά ένα βράδυ. Όταν ένα τραγούδι θ΄ ανοίξει το δρόμο. Ή όταν ένα χαμόγελο ή δάκρυ σ΄ ένα πρόσωπο, ζωγραφίσει ένα άλλο χαμόγελο ή δάκρυ στο δικό μας πρόσωπο. Ή όταν απ΄ το παράθυρο φανεί ένα κομμάτι ουρανού από καιρό χαμένο. Και τι ωραία, το παιδί ζει και περιμένει...
ΜΟΥΣΙΚΗ: Θ. ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ
ΣΤΙΧΟΙ: Μ. ΤΣΙΚΛΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ζούμε σ' έναν κόσμο μαγικό
με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό
Γεμάτα τα μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια
Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια
για ευτυχισμένα χρόνια
Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη
Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη
Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο
κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει
Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη
Ζούμε σ' ένα κόσμο μαγικό
Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό
Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει
Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει
Κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο
δεν του φτάνει ετούτο μόνο
Με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι
Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη
Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι
Αρπάζει, κλέβει τ' όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι
RAMNOUSIA
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.