Σελίδες
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
Cloudcub - Review
Cloudcub - Friendly Warning
Οι Cloudcub είναι μια μπάντα που σχηματίστηκε αρχικά στα τέλη του 2005, στο Λονδίνο, από τους Έλληνες Fil και Thom. Σε αυτους προστέθηκαν αργότερα η Maria P. "Dalot" στα φωνητικά και o γνώστης πολλών μουσικών οργάνων (όπως fretless bass, guide chant cello) Γάλλος Dudu στο μπάσο, ο οποίος βοήθησε στη διαμόρφωση του ήχου μιας live electronica μπάντας. Στην ουσία έχουν δημιουργήσει ένα σχήμα που ενώνει με ηχητικές γέφυρες την electronica με το post-rock και ενσωματώνει ακουστικά όργανα και (μερικές φορές) παιδιάστικα φωνητικά ή στίχους. Όπως μάλιστα ισχυρίζονται οι ίδιοι η μουσική τους είναι ambient electronica, with a blend of real instruments, microbeats and vocals. Influences from post rock and trip hop and cinematic music too!
Είναι μια πάρα πολύ όμορφη δουλειά, μια μπάντα που ακούγεται ευχάριστα, έχει στοιχεία από πολλές μουσικές και επιρροές απο διαφορετικά είδη.
Cloudcub - Friendly Warning
Είναι ένα άλμπουμ που ίσως και να μη σε εντυπωσιάζει απ’ την πρώτη ακρόαση. Πενήντα οχτώ δύσκολα λεπτά ζητούνε προσήλωση. Απαιτεί υπομονή για να προσέξεις ότι τίποτα εδώ μέσα δεν είναι τυχαίο. Είναι ένα ηλεκτροακουστικός δίσκος και ταυτόχρονα μια συναρπαστική εμπειρία ήχου. Είναι όμως σίγουρα βαθύ και επικίνδυνο άλμπουμ και προς αποφυγή πνιγμού, φοράμε μπρατσάκια και δεν απομακρυνόμαστε από τους άλλους...Γενικά Θα πρότεινα να του δώσεις χρόνο, πάντα υπάρχουν δίσκοι που μεγαλώνουν με τα ακούσματα.
Στο πρώτο τους άλμπουμ κυριαρχούν τα φυσικά όργανα, τα χαμηλόφωνα κομμάτια και μια καταπραϋντική ατμόσφαιρα άκρως θελκτική. Όχι, δεν είναι ένα βαρετός δίσκος...Είναι ένας καταιγισμός από εικόνες, ερωτήματα και προβληματισμούς εκφραζόμενα με φυσικά όργανα,ντυμένα όμως με απαγγελματικά φωνητικά, ήχους ηλεκτρονικούς, ήχους επαναλαμβανόμενους, ήχους χρωματιστούς αλλά και ήχους βροχερούς.
Το παραμύθι ξεκινάει με μια σύντομη μονόλεπτη εισαγωγή σε αυτό το χαλαρωτικό ταξιδάκι και ακολουθεί το κλειστοφοβικό Whispering Whistle με τα καταχωνιασμένα φωνητικά της Pascale Pooran να σε στοιχειώνουν... Τα κομμάτια που ξεχώρισα είναι καταρχάς το Micro Jump Jump που σπάει τα μουσικά σύνορα χρησιμοποιώντας μία ιδιαίτερη ηχητική παλέτα για αναδείξει τις μουσικές. Έπειτα το απαλό αλλά αγχωτικό χάδι του το fugitive sun. Μετά το Flight 58 που βρίσκει μια ευγενική ισορροπία μεταξύ της γλυκύτητας και της αυτοπεποίθησης. Ύστερα το υπέροχο on a loose rope που είναι πλαισιωμένο μεταξύ του ηχητικού εξτρεμισμού, της συναισθηματικής έντασης και της τρυφερής εμπάθειας παραμορφωμένων ήχων... Μετά έρχεται το Dark Song to οποίο είναι ένα ηχητικό κολάζ από παραιτημένες μελωδίες και ηλεκτρονικές χροιές.Τέλος περνάμε στο Dclxvi που διακατέχεται από ηρεμία, σαφήνεια συναισθημάτων και πλουραλισμό εικόνων.
Το καλύτερο κατά τη γνώμη μου είναι το Short memories.Χωρίς λόγια καταφέρνει μέσα σε 5:30 λεπτά που διαρκεί να δημιουργήσει εικόνες...Εικόνες ανθρώπων που περπατάνε, που κάθονται, που το μυαλό τους είναι σε εγρήγορση άσχετα με την εξωτερική κίνησή τους. Λίγη παράνοια, λίγη τρυφερότητα, λίγη κατανόηση, αρκετή μελωδία. Ήθελα να γράψω και για το Avaray τον επίλογο που κλείνει το δίσκο αλλά είναι καλύτερα ο καθένας να τον ανακαλύψει μόνος του.
Προτείνω να ακούσετε όλα τα κομμάτια από την αρχή μέχρι το τέλος στο cd ώστε να εισαχθείτε περισσότερο ομαλά σ'αυτό το πρωτόγνωρο ακουστικό ταξίδι και να καταφέρετε να φτάσατε εν τέλη στο μουσικό προορισμό σας.... Δεν ξέρω αν τελικά θα σας αρέσει, θα σας παραξενέψει, θα σας ξενίσει ή θα σας μαγέψει...Αυτό που βρίσκω σίγουρο είναι πως θα διαπιστώσετε ξεκάθαρα την αγάπη και την τιμιότητα με την οποία οι Cloudcub στέκονται απέναντι στο πρώτο τους έργο...
Cloudcub - MySpace
Cloudcub - Last FM
Μία κυκλοφορία από την Coo Records
RAMNOUSIA
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.