αρισταρχος
25 Αυγούστου 1972. Πεδίο βολής ΣΕΑΠ Νέα Αλικαρνασσό Ηράκλειο Κρήτης. 12 Στρατιώτες με τα όπλα έτοιμα και ένας υπολοχαγός, περιμένουν έχοντας απέναντί τους στημένο με δεμένα τα χέρια και τα μάτια τον τελευταίο θανατοποινίτη, Βασίλη Λυμπέρη. Ο νόμος είναι σαφής «Ο προς εκτέλεσιν θανατοποινίτης πρέπει να δει την πρώτη ακτίνα του ανατέλλοντος ηλίου» Τα δευτερόλεπτα κυλούν αδυσώπητα αργά. Σε κάποια στιγμή, «σηκώνει» το βλέφαρο ο ήλιος και λούζει το αχνιστό πρωινό τοπίο.
«Πυρ». Ξερή δυνατή φωνή χωρίς να μπορεί να κρύψει την συγκίνηση. Η ομοβροντία από τις σφαίρες των 6 όπλων, έριξαν στο χώμα σφαδάζοντας το σώμα του εικοσιεπτάχρονου Λυμπέρη. Στυγερού δολοφόνου. Κατέκαψε την πεθερά του, την γυναίκα του και τα δύο αγγελούδια του Παναγιώτα 3χρόνων και Γιωργάκη ενός έτους.
Με την σπαρακτική κραυγή της δόλιας μάνας «Βασίλη μου!», έκλεισε το μακάβριο περιστατικό της τελευταίας εκτέλεσης . Μέχρι το 1994 έμεινε ο νόμος ανενεργός. Έγινε με νόμο η κατάργηση και το 2001 κατοχυρώθηκε και συνταγματικά.
Γιατί αποφάσισα να γράψω γι αυτό το περιστατικό. Γιατί αυτή την στιγμή εκτελείται ένα άλλο έγκλημα σε βάρος ενός λαού. Περικόπτονται με το «έτσι νομίζω για την διάσωση της πατρίδας», έσοδα από συντάξεις, και μισθούς. Επιβάλλονται χαράτσια με απειλές «πληρώστε τα για να σας πληρώσουμε». Νομοθετούνται και περνούν από την βουλή ετσιθελικά πράγματα και θάματα. Μην αποπειραθείτε να αρρωστήσετε αν δεν έχετε λεφτά. Οι δαπάνες νοσηλείας μειώθηκαν στο μισό. Για κηδεία θα χρειαστείτε περισσότερα . Τώρα βέβαια θα αρχίσει να ανθεί στην Ελλάδα και το επάγγελμα του ψυχαναλυτή. ΄Ενας στους δύο Έλληνες πάσχει από κατάθλιψη.
Νέοι άνεργοι με σκοτεινό μέλλον χωρίς καριέρα. Τρόφιμοι της πενιχρής σύνταξης των γέρων γονέων τους. Κι αν είναι ανύπαντροι κάτι γίνεται. Αν όμως έχουν γυναίκα και παιδιά; Να θυμίσω πως η ιστορία του Λυμπέρη άρχισε μόλις έμεινε άνεργος.
Κατεβαίνεις να διαμαρτυρηθείς την δουλειά που σου πήραν, για τα λεφτά που σου άρπαξαν, για την ακρίβεια που σου σερβίρουν, για το σκοτεινό μέλλον που σου σερβίρουν, για την προδοσία στην εθνική αξιοπρέπεια. Εκεί έρχεσαι αντιμέτωπος με τα χημικά, τα γκλοπ , και τις χειροπέδες των παιδιών σου που λόγω ανάγκης τα ξεγελούν με 700ευρώ! Και είναι αμφίβολο αν θα πας υγιής στο σπίτι σου.
160 αστυνομικοί φρουρούν μια οικογένεια που κατά προτίμηση τρώει … σούσι. Και ο αρχηγός επαίρεται στους άλλους συμπατριώτες του, τους Σουηδούς, ότι του αρέσει να τρώει αίμα γουρουνιού. Παίρνουν από την δημόσια φύλαξη αστυνομικούς για να φυλούν όποιον μπορείτε να φανταστείτε.
Αλλά πόσοι ηγέτες υπήρξαν/υπάρχουν σαν τον ένα και μοναδικό Όλαφ Πάλμε; Τον έφαγαν αφρούρητο. Έτσι όμως πεθαίνουν οι άντρες ήρωες. Δεν αφήνουν την τελευταία πνοή στους … καμπινέδες!
Με ένα 15% οπαδοποιημένων σας πρασινοφορεμένων, μέχρι πότε νομίζετε ότι μπορείτε να καταστρέφετε την ζωή του λαού; Κάποτε θα κατεβείτε από το άλογο. Ναι, το άλογο. Πάνω σε κάτι χωρίς λογική είστε ανεβασμένοι. Κάποτε θα κατεβείτε, θέλετε δεν θέλετε. Και τότε ….
Τότε θα πρέπει να ξαναπιάσουμε τα πράγματα από εκείνη την μέρα του 1972. Εσείς παραβιάσατε κατ’ εξακολούθησιν το σύνταγμα. Να μην κάνουμε και μεις μια παραβίαση λόγω ανωτέρας βίας;.
Για να θυμηθούμε και λίγο από Λιακόπουλο
Ο καιρός γαρ εγγύς, και συ που θα κρυφτείς.
αἰέν ἀριστεύειν
25 Αυγούστου 1972. Πεδίο βολής ΣΕΑΠ Νέα Αλικαρνασσό Ηράκλειο Κρήτης. 12 Στρατιώτες με τα όπλα έτοιμα και ένας υπολοχαγός, περιμένουν έχοντας απέναντί τους στημένο με δεμένα τα χέρια και τα μάτια τον τελευταίο θανατοποινίτη, Βασίλη Λυμπέρη. Ο νόμος είναι σαφής «Ο προς εκτέλεσιν θανατοποινίτης πρέπει να δει την πρώτη ακτίνα του ανατέλλοντος ηλίου» Τα δευτερόλεπτα κυλούν αδυσώπητα αργά. Σε κάποια στιγμή, «σηκώνει» το βλέφαρο ο ήλιος και λούζει το αχνιστό πρωινό τοπίο.
«Πυρ». Ξερή δυνατή φωνή χωρίς να μπορεί να κρύψει την συγκίνηση. Η ομοβροντία από τις σφαίρες των 6 όπλων, έριξαν στο χώμα σφαδάζοντας το σώμα του εικοσιεπτάχρονου Λυμπέρη. Στυγερού δολοφόνου. Κατέκαψε την πεθερά του, την γυναίκα του και τα δύο αγγελούδια του Παναγιώτα 3χρόνων και Γιωργάκη ενός έτους.
Με την σπαρακτική κραυγή της δόλιας μάνας «Βασίλη μου!», έκλεισε το μακάβριο περιστατικό της τελευταίας εκτέλεσης . Μέχρι το 1994 έμεινε ο νόμος ανενεργός. Έγινε με νόμο η κατάργηση και το 2001 κατοχυρώθηκε και συνταγματικά.
Γιατί αποφάσισα να γράψω γι αυτό το περιστατικό. Γιατί αυτή την στιγμή εκτελείται ένα άλλο έγκλημα σε βάρος ενός λαού. Περικόπτονται με το «έτσι νομίζω για την διάσωση της πατρίδας», έσοδα από συντάξεις, και μισθούς. Επιβάλλονται χαράτσια με απειλές «πληρώστε τα για να σας πληρώσουμε». Νομοθετούνται και περνούν από την βουλή ετσιθελικά πράγματα και θάματα. Μην αποπειραθείτε να αρρωστήσετε αν δεν έχετε λεφτά. Οι δαπάνες νοσηλείας μειώθηκαν στο μισό. Για κηδεία θα χρειαστείτε περισσότερα . Τώρα βέβαια θα αρχίσει να ανθεί στην Ελλάδα και το επάγγελμα του ψυχαναλυτή. ΄Ενας στους δύο Έλληνες πάσχει από κατάθλιψη.
Νέοι άνεργοι με σκοτεινό μέλλον χωρίς καριέρα. Τρόφιμοι της πενιχρής σύνταξης των γέρων γονέων τους. Κι αν είναι ανύπαντροι κάτι γίνεται. Αν όμως έχουν γυναίκα και παιδιά; Να θυμίσω πως η ιστορία του Λυμπέρη άρχισε μόλις έμεινε άνεργος.
Κατεβαίνεις να διαμαρτυρηθείς την δουλειά που σου πήραν, για τα λεφτά που σου άρπαξαν, για την ακρίβεια που σου σερβίρουν, για το σκοτεινό μέλλον που σου σερβίρουν, για την προδοσία στην εθνική αξιοπρέπεια. Εκεί έρχεσαι αντιμέτωπος με τα χημικά, τα γκλοπ , και τις χειροπέδες των παιδιών σου που λόγω ανάγκης τα ξεγελούν με 700ευρώ! Και είναι αμφίβολο αν θα πας υγιής στο σπίτι σου.
160 αστυνομικοί φρουρούν μια οικογένεια που κατά προτίμηση τρώει … σούσι. Και ο αρχηγός επαίρεται στους άλλους συμπατριώτες του, τους Σουηδούς, ότι του αρέσει να τρώει αίμα γουρουνιού. Παίρνουν από την δημόσια φύλαξη αστυνομικούς για να φυλούν όποιον μπορείτε να φανταστείτε.
Αλλά πόσοι ηγέτες υπήρξαν/υπάρχουν σαν τον ένα και μοναδικό Όλαφ Πάλμε; Τον έφαγαν αφρούρητο. Έτσι όμως πεθαίνουν οι άντρες ήρωες. Δεν αφήνουν την τελευταία πνοή στους … καμπινέδες!
Με ένα 15% οπαδοποιημένων σας πρασινοφορεμένων, μέχρι πότε νομίζετε ότι μπορείτε να καταστρέφετε την ζωή του λαού; Κάποτε θα κατεβείτε από το άλογο. Ναι, το άλογο. Πάνω σε κάτι χωρίς λογική είστε ανεβασμένοι. Κάποτε θα κατεβείτε, θέλετε δεν θέλετε. Και τότε ….
Τότε θα πρέπει να ξαναπιάσουμε τα πράγματα από εκείνη την μέρα του 1972. Εσείς παραβιάσατε κατ’ εξακολούθησιν το σύνταγμα. Να μην κάνουμε και μεις μια παραβίαση λόγω ανωτέρας βίας;.
Για να θυμηθούμε και λίγο από Λιακόπουλο
Ο καιρός γαρ εγγύς, και συ που θα κρυφτείς.
αἰέν ἀριστεύειν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.